گستره تنبیه بدنی اطفال توسط والدین از منظر قانون و فقه

در بند اول ماده 59 قانون مجازات اسلامی، یکی از علل موجهه جرم اقدامات تربیتی والدین در تنبیه اولاد در حدود متعارف دانسته شده است. این حق قانونی در تنبیه اولاد، در قانون مجازات اسلامی دارای اجمال است و بنا بر اصل 167 قانون اساسی برای رفع اجمال آن باید به منابع شرعی مراجعه نمود. روایات چهار قید مختلف بر تادیب والدین بار می نمایند. سه قیدی که مرتبط با عنصر مادی است عبارتند از محدود بودن تادیب بدنی به سن هفت یا هشت و یا ده سال، محدود بودن تنبیه بدنی به استنکاف از بجا آوردن نماز، منجر نشدن تادیب به آسیب بدنی. تحدید مرتبط با عنصر روانی عبارت است از این که این تادیب نباید در حال عصبانیت تحقق پیدا نماید. در مقاله پیش رو به تفصیل به بررسی این پیش شرط ها اقدام خواهد شد.

Keywords:

تنبیه بدنی , اطفال , علت موجه ی جرم , فقه , حد متعارف تادیب و تربیت