نظریه نسبیت در حقوق شهروندی و حقوق طبیعی بشر
Publish place: Human Rights، Vol: 8، Issue: 15
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 698
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHM-8-15_003
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396
Abstract:
انسان شناسی حقوق طبیعی بشر و روان شناسی آن می توانند همسو باشند. چرا که حقوق انسانی به دو بعد ثابت و متغیر قابل تقسیم است که هر دوی این قسم در تاسیس حقو بشر و شهروندی شریکند؛ اما آن بخشی از حقوق آدمی که در جمع هویت یافته و صیقل می خورد در گذر زمان و مکان ثابت نیست و هر جامعه ای مبتنی بر اولویت های سعادت جمعی خویش می تواند عناصری را بر دیگری ترجیح دهد که لزوما نه تعمیم پذیر است و نه تجدیدپذیر؛ و از جامعه ای به دیگری ممکن است متفاوت باشد. یگانه عنصر جاودانه در این حقوق، حقوق بنیادین بشری است که این حقوق هم در شرایط جمعی فقط قابل تحدید و تضییق است. این بیان، بنیان نسبیت در حقوق شهروندی در خصوص حقوق طبیعی بشر را تشکیل می دهد.
Keywords:
Authors
محمد جواد جاوید
دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران