اکرم گازرانی - کارشناس ارشد آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران.
اباصلت برجی - استادیار، گروه علوم پایه، دانشکده علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.
محمد باقر دلخوش - مربی، گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.
علی غلامی - مربی، گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.

زمینه و هدف: پزشکی مبتنی بر شواهد، ارایه خدمات مطلوب به بیماران، تشخیص و درمان بیماری است. راهکارهای بالینی مبتنی بر شواهد، می تواندمنجر به تغییر در تصمیم گیری بالینی، بهبود بیماری و ارتقای سلامت بیماران شود. این مطالعه با هدف تعیین آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان در رابطه با پزشکی مبتنی بر شواهد انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، تمام پزشکان شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشکده علوم پزشکی نیشابور، به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. پرسشنامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک، آگاهی، عملکرد و نگرش پزشکان نسبت به پزشکی مبتنی بر شواهد و موانع دستیابی به آن، پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.16 آنالیز و با استفاده از آمار توصیفی گزارش شده است. یافته ها: نتایج نشان داد 88 درصد پزشکان آشنایی کمی در ارتباط با پزشکی مبتنی بر شواهد و منابع آن داشتند. 8/ 47 درصد، در تصمیم گیری های مربوط به درمان بیماران از شواهد استفاده می کردند و 4/ 60 درصد پزشکان، پزشکی مبتنی بر شواهد را برای تیم درمان ضروری می دانستند. حدود 1/ 55 درصد از ایشان حجم بالای اطلاعات پزشکی را بعنوان یک مانع مهم در بکارگیری این مقوله گزارش کردند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه بیانگر پا یین بودن میزان آگاهی و عملکرد پزشکان در ارتباط با پزشکی مبتنی بر شواهد است. بنابراین فرآهم آوردن شرایط و امکانات لازم جهت ارتقاء آگاهی و عملکرد پزشکان در این زمینه ضروری می باشد.

آگاهی، نگرش، عملکرد، پزشکان، پزشکی مبتنی بر شواهد