تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر قدرت عضلانی، تعادل و ظرفیت عملکردی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن در سیستم اعصاب مرکزی است که مسیرهای حرکتی را تحت تاثیر قرار می دهد و به ضعف وخستگی عضلانی منجر می شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی و تسهیل عصبی-عضلانی گیرنده های عمقی) بر قدرت عضلانی، تعادل و ظرفیت عملکردی این بیماران بود. مواد و روش ها: بدین منظور، 37 زن و مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بصورت هدفمند و تصادفی به دو گروه هدف ( 19 نفر با میانگین سن 6/51±34/53 سال، میانگین وزن 13/4±67/02 کیلوگرم و درجه ناتوانی 1/21±2/55) و گروه کنترل ( 18 نفر با میانگین سن 4/93±36/78 سال، میانگین وزن 10/13±66/92 کیلوگرم و درجه ناتوانی 0/97±2/88) تقسیم شدند. گروه هدف در کی برنامه تمرین ترکیبی (تمرین قدرتی و تمرین تسهیل عصبی-عضلانی گیرنده های عمقی) به مدت هشت هفته شرکت کردند. قبل و بعد از پروتکل تمرینی، قدرت عضلانی، تعادل و ظرفیت عملکردی بیماران ارزیابی گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون t وابسته در سطح معنی داری (P<0/05) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد هشت هفته تمرین ترکیبی موجب افزایش معنی دار قدرت عمومی (P=0/001)، قدرت بالاتنه (P=0/001)، تعادل پای برتر (P=0/003)، تعادل پای غیربرتر (P=0/001) و استقامت راه رفتن (P=0/001) شد. همچنین هیچ تفاوت معنی داری در فاکتور سرعت راه رفتن (P=0/12) مشاهده نشده است. نتیجه گیری: یک دوره تمرین ترکیبی، منجر به افزایش قدرت، تعادل و استقامت راه رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می گردد. لذا پیشنهاد می شود این نوع تمرینات نیز به عنوان بخشی از مداخله درمانی در برنامه توانبخشی و بهبود مبتلایان مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

مولتیپل اسکلروزیس , تمرین مقاومتی , تمرینات کششی