الهیار داغبندان - استادیار،گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی ،دانشگاه گیلان
محمد اکبری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی ،دانشگاه گیلان

در این مطالعه با توجه به اهمیت منابع سطحی در تامین آب شرب و لزوم استفاده از مواد شیمیایی گوناگون در مراحل مختلف تصفیه این گونه آبها، میزان مصرف مواد منعقد کننده در فرایند تصفیه آب مورد بررسی قرار گرفت. یکی از مهم ترین قسمت های فرایند تصفیه آب، مربوط به میزان مصرف مواد منعقد کننده در واحد انعقاد و لخته سازی است. در تصفیه خانه، برای تعیین نوع و غلظت منعقد کننده مناسب، از آزمایش جار استفاده می شود. این آزمایشی وقت گیر و همراه با خطا است و نمی توان زیاد به نتایج آن استناد کرد. برای رفع این مشکل می توان از روش های هوشمند استفاده کرد. در این تحقیق دادههای آزمایشگاهی سال 91-1390 پس از جمع آوری و پالایش، مورد مطالعه قرار گرفتند. با بهره گیری از سیستم استنتاج فازی - عصبی تطبیقی (ANFIS) و شبکههای عصبی نوع GMIDH و با استفاده از نتایج تجربی به منظور دستیابی به مقدار بهینه مصرفی منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید در تصفیه خانه رشت، دو مدل غیرخطی ارایه شد. اثر پارامترهای ورودی شامل دما، pH کدورت، جامدات معلق، هدایت الکتریکی و رنگ بر میزان مصرف منعقد کننده بررسی شد. نتایج داد مدل ANFIS نسبت به مدل GMDH کارایی بهتری برای پیش بینی میزان مصرف منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید دارد.

تصفیه آب،انعقاد و لخته سازی،پلی آلومینیوم کلراید، GMDH KANFIS