رخساره عظیمی یانچشمه - دانشجوی کارشناسی ارشد ،دانشکده منابع طبیعی وعلوم دریایی ،دانشگاه تربیت مدرس،نور
علیرضا ریاحی بختیاری - استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، نور
ثمر مرتضوی - مربی،دانشکده محیط زیست، دانشگاه ملایر

در سالهای اخیر، سواحل دریای خزر متحمل فشارهای شدید انسانی به ویژه به علت ورود آلایندههای نفتی ناشی از فعالیتهای استخراجی یکی از خطرناک ترین آلایندههای نفتی، یعنی هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای در سواحل جنوبی دریای خزر (شهرستان انزلی) و مقایسه آن با استانداردهای موجود، به منظور کسب اطلاعات پایه برای اتخاذ فعالیت مدیریتی صاحیح بود. به این منظور نه نمونه رسوب سطحی از این ناحیه برای آنالیز این آلایندهها با استفاده از کروماتوگرافی گازی با طیف سنج جرمی جمع آوری شد. غلظتهای مجموع PAHS در گستره 736 تا 9009 نانو گرم بر گرم وزن خشک، همراه با تمایل افزایندهای به سمت غرب تعیین شد. همچنین منشا این ترکیبات با به کارگیری شاخص های متعدد، پتروژنیک تشخیص داده شد. در مقایسه با راهبردهای کیفی رسوب فلوریدا، TELSPELS، سطوح نیمی از ترکیبات PAHS متجاوز از TELS و غلظت ترکیبات نفتالن، فلورن و فنانترن در برخی ایستگاهها متجاوز از PELS به دست آمد که احتمالا منجر به آثار سمی حاد خواهند شد؛ اما در مقایسه با راهبردهای ایالات متحده ERLSERMS، اغلب ترکیبات در اکثریت ایستگاهها، سطوح کمتر از ERLS را نشان دادند. در نتیجه به کارگیری راهبردهای کیفی ایالت فلوریدا روشی محافظه کارانه تری برای حمایت از موجودات زنده ساکن رسوب است.

اPAHS دریای خزر، شبدرستان انزلی، SQGS