اکسیداسیون سونوشیمیایی رنگ اسید بلو113 درمحیط های آبی با استفاده از پراکسید هیدروژن و پرسولفات فعال شده با اهن فرو

رنگهای آزو که در ساختار آنها حلقه های بنزن وجود دارد، از جمله مشکلات عمده محیط زیستی به شمار می روند. در این پژوهش تجربی کارایی فرایندهای USHOFe و USSO Fe در تخریب رنگ اسید بلو 113 مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر پارامترهای موثر در فرایند، نظیر pH محلول در محدوده 3 تا 11، غلظتهای متفاوت :HgO و .S.O در محدوده 1 تا 10 میلی مولار، اسید سولفوریک در محدوده 0/01 تا 1 میلی مولار و غلظت اولیه رنگ با استفاده از یک محفظه منقطع مولد التراسوند در فرکانسی 40 کیلوهرتز بررسی شد. همچنین تاثیر هوادهی در کارایی فرایند و تغییرات طیف UV-Vis رنگ در شرایط بهینه بررسی شد. مطابق با نتایج، با افزایش pH محیط آبی، کارایی حذف رنگ در هر دو فرایند به طور چشمگیری کاهش یافت، به طوری که بیشترین میزان حذف رنگ در هر دو فرایند در pH برابر 3 مشاهده شد. افزایش غلظت FeSO از 0/5 میلی مولار، کارایی حذف رنگ در هر دو فرایند را کاهش داد. در فرایند USH, O, Feo شرایط بهینه برای حذف १r/० درصد رنگ ն غلظت اولیه o میلی گرم در لیتر در غلظتهای .FeSO, 9 H.O به ترتیب 2/5 و 0/05 میلی مولار به دست آمد. در همین شرایط کارایی فرایند Os FeیUSS در غلظت 2/5 میلی مولار شهOیS، 96/3 درصد به دست آمد که حاکی از تاثیر بیشتر فرایند شUSSO Fe در کاهش پیک 597 نانومتر ساختار رنگ نسبت به فرایند شUSHOFe .Us/s-os*/Fes نسبت به فرایند USH.O.Feo رنگ اسید بلو 113 نشان داد، فرایند UV-Vis بود. همچنین مشاهده تغییرات طیف کاهش بیشتری در پیکهای 276 و 203 نانومتر ایجاد کرده است.

Keywords:

اکسیداسیون سونو شیمیایی , پراکسید هیدروژن , پرسولغات , اسید بلو \ , محیطهای آبی