ارزیابی عملکرد حافظه کاری و بازداری پاسخ در افراد وابسته به متآمفتامین و افراد عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه فرایندهای شناختی )حافظه کاری و بازداری پاسخ( در افراد وابسته به متآمفتامین بود.پژوهش حاضر از نوع علی–مقایسهای است. جامعه پژوهش کلیه افراد وابسته به متآمفتامین و افراد غیروابسته به مواد در شهر ایلام بودند. روش نمونهگیری پژوهش حاضر به شیوه دردسترس و نمونهپژوهش شامل 30 نفر وابسته به متآمفتامین، و 30 نفر از افراد عادی بود. از آزمون رنگ-واژه استروپ)نوع رایانهای( برای ارزیابی بازداری پاسخ و برای ارزیابی حافظه کاری نیز خرده آزمون فراخنای ارقام حافظه وکسلر)نوع رایانهای( مورد استفاده قرار گرفت. دادهها با روش آماری واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیلشد .ن تایج نشان داد عملکرد افراد وابسته به متآمفتامین درمولفه های فراخنای ارقام رو به جلو و فراخنای ارقام معکوس با گروه بههنجار تفاوت معناداری دارد. همچنین عملکرد افراد وابسته به متآمفتامین دربازداری پاسخ تفاوت معناداری با گروه بههنجارداشت ولی در مولفههای زمان واکنش همخوان و زمان واکنش ناهمخوان و مولفههای بدون پاسخ ناهمخوان تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. نتایجپژوهش نشان داد که وابستگی به متآمفتامین تاثیر معناداری بر حافظه کاری و بازداری پاسخ افراد وابستهدارد

Keywords:

بازداری پاسخ , حافظه کاری , وابستگی به مت آمفتامین , واکنش همخوان , واکنش نا همخوان