زینب حیدریان فرد - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری
باب اله بخشی پور - استادیار گروه روانشناسی و مشاور دانشگاه پیام نور
محبوبه فرامرزی - استادیار مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی بابل

پژوهشحاضرباهدف تعیین اثربخشی درمان شناختیرفتاریگروهی براضطراباجتماعی، خودکارآمدی اجتماعی و نشخوار فکری دانشجویان دختر انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی )طرح پیشآزمون و پسآزمون- پیگیری با گروه کنترل( بود. با استفاده از نمونهگیری تصادفی ساده از بین 993دانشجوی دختر در محدودهی سنی 93-91 سال به کمک پرسشنامههای اضطراب اجتماعی واتسون و فرند )SAQ ،)پرسشنامه خودکارآمدی برای موقعیتهای اجتماعی )SESS )و مقیاس پاسخهای نشخواری )RRS )و مصاحبه تشخیصی افراد واجد شرایط) دارای نمره برش تشخیصی اضطراب اجتماعی( بر اساسTR-IV- DSM ،11 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل )برای هر گروه 3 نفر( قرار گرفتند. گروهآزمایش 3 جلسهدرمان شناختی – رفتاری گروهی رادریافت کردند، اما گروه کنترلتحت درمان خاصی قرار نگرفتند. و دو ماه پس از پایان درمان پیگیری اجرا گردید. آزمودنیهای هر دو گروه قبل و بعد از مداخلهو دو ماه پیگیری، پرسشنامههای SAQ ،SESS ،RRS را تکمیل کردند. برای تحلیل داداهها، روشهای آمار توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس بکار برده شد. نتایج آزمون تحلیل کواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی اجتماعی و نشخوارفکری دوگروه )کنترل وآزمایش( تفاوت معناداریوجوددارد. همچنین نتایج درپیگیری دوماههنیزتفاوت معناداری را نشان داد)10/1≥P .)با توجه به یافتههای فوق میتوان چنین نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاریگروهی در کاهش اضطراب اجتماعی و نشخوار فکری و افزایش خودکارآمدی اجتماعی دانشجویان دختر با اختلال اضطراب اجتماعی موثراست و تغییرات ایجاد شده در پیگیری دو ماهه تقریبا پایدار باقی ماند.

اضطراب، خودکارآمدی، نشخوار فکری، درمان شناختی و رفتاری