زهره شیرین کار - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه اصفهان
کوروش نامداری - استادیار روانشناسی دانشگاه اصفهان
حمیدرضا جمیلیان - استادیار روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اراک
احمد عابدی - استادیار روانشناسی کودکان با نیازهای خاص دانشگاه اصفهان

آسیبها و رنجشهای بین فردی نقش مهمی در شکل گیری و تداوم اختالالت روانشناختی دارند. با توجه به یافتههای پژوهشی مبنی بر ارتباط بین بخشیدن آسیبهای بین فردی گذشته و کاهش عالیم افسردگی، پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر بخشش بر عالیم افسردگی و نشخوار فکری زنان مبتال به افسرده خویی پرداخت. پژوهش حاضریک مطالعه نیمه تجربی با حجم نمونه 36 زن بود. آزمودنیها با روش نمونهگیری در دسترس از یک مرکز درمانی روانپزشکی، بر اساس مالکهای ورود و تشخیص روانپزشک انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه 8 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش درمان مبتنی بر بخشش به صورت گروهی در قالب 6 جلسه 91 دقیقه ای )هفته ای یک بار( برگزار شد. اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت ننمود. اطالعات پژوهش از طریق پرسشنامه افسردگی بک )BDI ،)مقیاس انگیزههای بین فردی مرتبط با آسیب )12-TRIM )و مقیاس نشخوار فکری درباره یک ناراحتی بین فردی )RIO )جمع آوری شد. برای تحلیل دادههای این پژوهش، از تحلیل کوواریانس استفاده شد. ارزیابی پس از درمان نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر بخشش بر کاهش عالیم افسردگی و نشخوار فکری زنان مبتال به افسرده خویی موثر بوده است و این تاثیر از لحاظ آماری )10/1< p )معنادار بود. از یافتههای بدست آمده از این مطالعه چنین نتیجه گیری میشود که میتوان از درمان گروهی مبتنی بر بخشش برای کاهش عالیم افسردگی و نشخوارفکری سود جست.

افسرده خویی، درمان گروهی مبتنی بر بخشش، زنان، نشخوارفکری