سمیه احمدی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشکدهی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی
محمود حیدری - دانشیار روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی.
فاطمه باقریان - استادیار روانشناسی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی
عبدالرسول کشفی - دانشیار فلسفه و کلام اسلامی دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران

با وجود تحقیقات متعددی که بر روی تجربهی معنای زندگی صورت گرفته است، کماکان این ابهام وجود دارد که منابع معنابخش به زندگی یک نوجوان چیست و نوجوانان دختر و پسر چه تفاوتی از نظر این منابع و نیز ابعاد وجود و جستجوی معنای زندگی با یکدیگر دارند. مطالعهی حاضر منابع و حوزههایی که از نظر نوجوانان به زندگی آنها معنا داده، میزان وجود و جستجوی معنای زندگی و نیز تفاوت دختران و پسران در این مولفههارا مورد بررسی قرار داده است.در این راستا 904 نوجوان 05 تا 01 ساله )99/02=M ،35/0=Std؛ 3/29 درصد دختر( به دو ابزار برنامهی ارزیابی معنای زندگی و پرسشنامهی معنای زندگی پاسخ دادند. به منظور تحلیل دادهها از آزمونهای کای اسکویر و t مستقل استفاده گردید. نتایج حاصل حاکی از این است که از میان منابع معنا مطابق با برنامهی ارزیابی معنای زندگی به ترتیب، خانواده )3/90 ،)%ارتباطات اجتماعی )9/23 )% و کار و تحصیل )23 )%حوزههای هستند که با بیشترین فراوانی از سوی نوجوانان به عنوان منبع معنا بخش به زندگی گزارش شده است. همچنین در نمونهی مورد پژوهش 7 طبقهی جدید ازمنابع معنای زندگی مورد شناسایی قرار گرفت که از آن میان فناوری اطالعات )02 )%و آینده )3/05 )% بیشترین فراوانی را به خود اختصاص دادند. شرکتکنندگان دختر و پسراز نظر فراوانی تکرار برخی از منابع معنا و رضایت از این منابع و نیز بعد وجود معنای زندگی با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند. این یافتهها در چارچوب نظریات تحولی و معنای زندگی مورد بحث قرار گرفتند.

منابع معنای زندگی، ابعاد معنای زندگی، نوجوانی، تحول معنا