مهدی مرادزاده فرد - عضو هیات علمی گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
مرتضی عدل زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی
مریم فرج زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه علوم اقتصادی
صدیقه عظیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه الزهرا(س)

عدم اطمینان اطلاعاتی که سابقه ای طولانی در ادبیات مالی دارد به معنای ابهام پیرامون ارزش بنیادی شرکت می باشد که ممکن است از دو منبع ناشی شود: یکی ویژگی های ذاتی کسب و کار یا صنعت و دیگری رویه های افشای شرکت. منبع نخست را می توان به فرصت های رشد و منبع دوم را به عدم تقارن اطلاعاتی مربوط دانست. از نظر سرمایه گذاران پیامدهای هر یک از دو منبع متفاوت می باشد. در این پژوهش از پراکندگی پیش بینی سود هر سهم توسط شرکت به عنوان معیار عدم اطمینان اطلاعاتیاستفاده شده است. از متغیرهای اثر قیمتی سهام و حجم گردش سهام نیز برای عملیاتی سازی عدم تقارن اطلاعاتی استفاده شده است. متغیرهای نسبت مخارج سرمایه ای، ارزش بازار به ارزش دفتری، کیوتوبین و عمر شرکت نیز معیارهای نشان دهنده فرصت های رشد می باشند. برای تجزیه و تحلیل نتایج از رگرسیونی داده های پانل استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که عدم اطمینان اطلاعاتی رابطه مستقیمی با عدم تقارن اطلاعاتی و فرصت های رشد دارد.

عدم اطمینان اطلاعاتی، عدم تقارن اطلاعاتی، فرصت های رشد