مهدی مرادزاده فرد - دانشیار، گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
مریم فرج زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه علوم اقتصادی
شیما کرمی - کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه علوم اقتصادی
مرتضی عدل زاده - دانشجوی دکتری حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری در شرایط نیاز یا عدم نیاز به تامین مالی و همچنین بررسی اثر مالکیت نهایی بر رابطه ی بین محافظه کاری و سطح سرمایه گذاری می باشد جامعه آماری این پژوهش، شامل 103 شرکت است که برای دوره زمانی 1387-1391 بررسی شده اند. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش داده های ترکیبی با کنترل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در شرکتهایی که نیاز به تامین مالی خارجی ندارند، رابطه محافظه کاری با سرمایه گذاری منفی است و در شرکت هایی که نیاز به تامین مالی خارجی دارند این رابطه مثبت است. همچنین در شرکتهایی که مالکیت نهایی آنها در اختیار بخش دولتی و شبه دولتی است، رابطه محافظه کاری و سرمایه گذاری منفی می باشد. بر این اساس با شدت یافتن مسایل نمایندگی، محافظه کاری به عنوان یک مکانیزم کنترلی در جهت کاهش مسایل نمایندگی عمل می کند.

محافظه کاری،کارایی سرمایه گذاری، مالکیت نهایی، عدم تقارن اطلاعاتی، هزینه هاینمایندگی