مرتضی گوهری پور - عضو شورای مطالعات فرهنگ عمومی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات

مسیله معنا از مسایل غامض زبا نشناسی و فلسفی اس ت. در این نوشتار که سبک و سیاقی فلسفی دارد،سعی م یشود تا به برخی از پیچیدگ یهای مسیله معنا اش اره شو د. ابتدا با تاملاتی کلی درباره معنا، سوالاتی دربارهآن طرح م یشود تا برخی از جنب ههای عام این مسیله و نه براساس موشکاف یهای فلسفی نمایان شود. در ادامه، با بیان این مطلب که فیلسوفان نیز از آغاز به مسیله معنا توجه داشت هاند، از منظر فلسفه معاصر در باب معنا اشاره م یشود. دو جریان عمده فلسفی معاصر، یعنی جریان فلسفه تحلیلی و پدیدارشناسی کهم یتوان گفت بقیه جریا نها، انشعا بهایی از این دو جریان فلسف یاند، در ارتباط با مسیله معنا به اجمال معرفی م یشود. سپس با تمرکز بر جریان فلسفه تحلیلی و ممیزاتی که م یتوان برای آن برشمرد تا ویژگ یهایاین زمینه تفکر فلسفی را دریافت، سعی م یشود بر همین زمینه فکری، فهرستی از پرس شهایی اساسی درباب معنا بیان شو د. از همی نرو و برای تاکید بر پیچیدگی و دقایق فلسفی این بحث، دو مسیله، انتخاب و پیرامون آ نها مباحثی مطرح شده اس ت. یکی مسیله رابطه معناومعرفت و دیگری مسیله رابطه معناوزبان است. مسیله اول ی کبار به شکل عام و بار دیگر بر زمینه فلسفه تحلیلی و مسیله دوم به طور خلاصه از منظرویتگنشتاین، کواین و جان سر ل1 بررسی شده و به دلیل گستردگی و عمق برخی از نظریات، از منظر فیلسوفانی چون دیویدسون، بررسی نشده است.

معنا، فلسفه تحلیلی، ویتگنشتاین، کواین، جان سرل