رضوان السادات شریف نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه تهران
مسعود پارسی نژاد - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
عبدالمجید لیاقت - دانشیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

نصب زهکش زیر زمینی در مناطقی که دارای سفره آب زیر زمینی شور هستند ممکن است منجر به برداشت آب شور از این سفره ها شود . خروج آب شور از سفره زیر زمینی نه تنها تاثیری در عملکرد کشت ندارد بلکه آثار سوء زیست محیطی نیز به همراه خواهد داشت . تحقیق حاضر مروری بر روشهایی است که با استفاده از آن بتوان علاوه بر ایجاد شرایط مطلوب رطوبتی برای گیاه، برداشت از آب زیر زمینی شور را به حداقل رساند. با توجه به شرایط خاص منطقه خوزستان و نوع کشت، دو روش زهکشی مطبق و زهکشی کنترل شده نسبت به سایر روشها (مانند زهکشی زیستی و تغییر عمق و فواصل زهکشها ) مناسب تر به نظر می رسد. عمق نصب زه کش های ثانویه در روش مطبق و عمق کنترل سطح ایستابی در زهکشی کنترل شده علاوه بر خصوصیات خاک تابع میزان تحمل گیاه به شوری و ماندابی می باشد.

زهکشی زیر زمینی، سفره زیرزمینی آب شور، زهکشی کنترل شده، زهکشی مطبق