بازکاوی ترجمه عبداللطیف تسوجی از داستان بنیادین هزار و یک شب بر اساس الگوی ژان رنه لادمیرال

ژان رنه لادمیرال نظریهپرداز نامدار فرانسوی، مولفههایی را برای رویارویی با مشکلات ترجمه برمیشمارد که مترجم باید آنها را بشناسد و به آنها عمل کند. این نظریهپرداز مقصدگرا معتقد است که محدود نمودن ترجمه به رمزگردانی ساده نادرست است و ترجمه باید با بازنویسی همراه باشد و مترجم در آن به تولید معنا یا آفرینش مجدد بپردازد. جستار پیش رو میکوشد که با روش توصیفی تحلیلی، ترجمه تسوجی را از داستان بنیادین هزار و یک شب بر اساس نظریه کاربردی لادمیرال نقد و بررسی نماید و نحوه عملکرد مترجم را در برگردان متن مبدا ارزیابی نماید. نگارندگان این مقاله با پذیرش این اصل که مناسبترین شیوه برای برگردان کتاب هزار و یک شب ، شیوه مقصدگرا و آزاد است که به معنا و مفهوم توجه میکند نه به واژگان و عبارتها، نظریه لادمیرال را منطبقترین نظریه با این اصل دانستهاند. بنابراین، مولفههایی را که لادمیرال برمیشمارد، معیار اصلی بررسی و سنجش نقاط ضعف و قوت ترجمه تسوجی قرار دادهاند. نتیجه پژوهش نشان میدهد که ترجمه تسوجی مطابق با این اصل، همسویی چشمگیری با نظریه لادمیرال دارد و مترجم توانسته ضمن توجه به بازآفرینی و زایش معنا جز در موارد اندکی اثری زیبا و متناسب با بافت فرهنگی زبان مقصد ارایه نماید.

Keywords:

ترجمه , ژان رنه لادمیرال , عبداللطیف تسوجی , هزار و یک شب