محمود واعظی - استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران
قاسم فایز - استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران
محمدرضا رسولی راوندی - دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه تهران

قرآن کریم مشتمل بر انواع روشهای تاکید از جمله قسم است. قسم با شیوه های گوناگونی بیان میشود که در این بین، ساختار لا اقسم موردی است که به لحاظ ساختاری، محل تضارب آراء است.بررسی این ساختار به عنوان یک مقوله نحوی تاکیدی در ترجمه های انگلیسی قرآن میتواند اختلاف و نارسایی معادلهای آنها را بر اساس نظریات موجود در این علم نشان دهد. با توجه به موقعیت و کارکرد این ساختار در زبان مبدا، نقد و ارزیابی معادلهای آن بر اساس الگوی متن گرایی هاوس می تواند راهگشای ترجمهای دقیقتر در این زمینه باشد. از بین شش وجه تفسیری ذکر شده برای این ساختار، احتمال اینکه اکثر مترجمان لا را زاید و اقسم را قسم، و یا کل ساختار لا اقسم را به عنوان یک صیغه قسم در نظر گرفته باشند، بیشتر از وجوه تفسیری دیگر است؛ زیرا نوع معادلیابی آنها هماهنگ با نظرات مفسران این دو نظریه است. اما به طور کلی، علی رغم عملکرد بهتر در زمینه ایجاد تعادل واژگانی، نقص عمده معادلهای اکثر مترجمان با گرایشهای مختلف تفسیری، نداشتن هم ارزگرایی ساختاری و معادلیابی تاکیدی خود جمله قسم (اقسم) است که در اکثر موارد، با ساختار تاکیدی دستور زبان مقصد مطابقت ندارد. گرچه اعجاز بیانی قرآن، تفاوتهای دستوری دو زبان و نقش خود مترجم در ترجمه متعادل و یا نامتعادل این ساختار، تاثیر مشهودی دارد، اما با توجه به موقعیت زبانی این ساختار در متن مبدا، میتوان با استفاده از روش ترجمه آشکار هاوس و عبارت by swear do I برگردانی همارز با متن مبدا ارایه نمود.

ساختار لا اقسم، تاکید، ترجمههای انگلیسی قرآن ، نظریه متن گرایی هاوس، تعادل ساختاری و واژگانی