مسیب یارمحمدی واصل - دانشیار دانشگاه بوعلی سینا، گروه روانشناسی، همدان، ایران
بهناز نوشادی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، ایران
حمیدرضا مقامی - عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
آرش بهرامی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

هدف: یادگیری تفکر انتقادی به شیوه آموزش مناسب با آن نیازمند است که از طریق آن اندیشه، کاوش، استدلال، قیاس منطقی دانش آموزان تغییر یابد. بنابراین هدف این پژوهش آن است که آیا آموزش روش کاوشگری بر تفکر انتقادی دانش آموزان موثر است یا خیر روش: روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر همدان در سال 1393 بود. در این تحقیق از شیوه نمونه گیری در دسترس استفاده شد و تعداد 30 نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه های تحقیق انتخاب شد ند و به صورت تصادفی 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا بود. آموزش کاوشگری توسط محقق به مدت 20 جلسه 45 دقیقه ای برای گروه آزمایش ارایه شد، داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بین میزان تفکر انتقادی دانش آموزان گروه آزمایش و گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنی داری وجود داشت، بنابراین آموزش با روش کاوشگری در درس علوم تجربی بر روی تفکر انتقادی دانش آموزان موثر بود.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش روش کاوشگری موجب تقویت تفکر انتقادی دانش آموزان در درس علوم تجربی می شود، لذا به معلمان این درس توصیه می شود به نقش آموزش روش کاوشگری جهت تقویت تفکر انتقادی آنان توجه کنند

روش تدریس، روش کاوشگری، تفکر انتقادی، علوم تجربی