مقایسه کشت متداول گیاهان زراعی با گیاهان تراریخته مقاوم به آفاتاز جنبه اثر بر سلامت محیط زیست، انسان و دام

کشت بیش از 170/3میلیون هکتار محصولات تراریخته در جهان در انتهای سال 2012میلادی کهبیش از 70میلیون هکتار آن به گیاهان تراریخته مقاوم به آفات اختصاص دارد. ضرورت بازنگریدر ممانعت از تولید محصولات تراریخته در ایران را بیش از پیش نمایان میکند. مخالفین توسعهمهندسی ژنتیک با وجود اینکه قانون ملی ایمنی زیستی دولت را بر فراهم آوری تمهیدات لازمبرای تسهیل رهاسازی، کاشت، تولید، مصرف و صادرات و واردات محصولات تراریخته مکلفمیکند همچنان در تلاش هستند تا با وارد کردن ایرادات مختلف مانع از توسعه این فناوری درکشور شوند. این امر به مفهوم تجویز استمرار روش رایج تولید محصولات زراعی در کشور است.بیش از 99درصد محصولات زراعی کشور ما با استفاده از روش های سنتی آگروشیمیایی صورتمیگیرد. حجم تولید محصولات ارگانیک در کشور به کمتر از یک درصد میرسد. بنابرایناستفاده از سموم شیمیایی بخش غیرقابل تفکیک زراعت امروز کشور ماست. اما این سموم علاوه برهزینهای که در سطح خانوار و ملی تحمیل میکنند، موجب تهدید سلامت کشاورزان و )به دلیلبقایای سموم( مصرف کنندگان میشود. از سوی دیگر اثر منفی غیرقابل اجتناب سموم شیمیایی برموجودات غیرهدف مانند دشمنان طبیعی آفات غیرقابل اجتناب است. در این مقاله ضمن مرورمیزان مصرف، واردات و تولید داخلی سموم حشره کش شیمیایی و عوارض سوء آن، آخرینوضعیت تولید گیاهان تراریخته مقاوم به آفات در کشورهای مختلف جهان مورد بررسی قرارگرفته و عوارض مورد اشاره این دو سیستم مبارزه با آفات مورد مقایسه قرار گرفته است

Keywords:

آفات , سموم شیمیایی , محیط زیست , مهندسی ژنتیک , ایمنی زیستی