مقایسه کنترل پاسچر پای برتر و غیر برتر زنان کاتاکا و کومیته کای عضو تیم ملی

زمینه و هدف: کنترل پاسچر در اکثر ورزش ها به ویژه کاراته، اهمیت به سزایی دارد. به نظر میرسد سابقه فعالیت در ورزشکاراته روی شاخص هایی نظیر تعادل بین دو اندام تحتانی تاثیرگذار است. هدف پژوهش حاضر مقایسه کنترل پاسچر پای برتر و غیر برترزنان کاتاکا و کومیته کای تیمملی کاراته تحت شرایط مختلف حسی بود. روش تحقیق: 12کومیته کا و 8کاتاکای عضو تیم ملی کاراتهبانوان در سال 1392به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. قوس کف پای آزمودنی ها حین راهرفتن با پای برهنه روی پلت فورم ایمد ونوسانات پاسچر با دستگاه تعادل سنج بایودکس حین ایستادن تک پا با چشمان باز و بسته در سطح پایدار و ناپایدار ،سنجیده شد. آزمونتحلیل واریانس با اندازه های مکرر برای مقایسه متغیرها استفاده گردید و سطح معنی داری p<0/05منظور گردید. یافته ها: زمانی کهنوسانات پاسچر با چشم باز بررسی شد، تفاوت معنی داری بین پای برتر و غیر برتر مشاهده نشد( p> 0/05)؛ اما وقتی بینایی حذفگردید، شاخص های پایداری کلی (p=0/02)و داخلی- خارجی (p=0/03)در سطح ناپایدار تفاوت معنی دار داشتند. به علاوه، بین دو گروهدر هیچکدام از شرایط حسی تفاوت معنی داری ( p> 0/05)مشاهده نشد. نتیجه گیری: به نظر میرسد ملاک قرار دادن تعادل برایانتخاب رشته کاتا و کومیته، چندان مناسب نیست؛ زیرا در سطح بالای عملکردی، تفاوتی بین افراد کاتاکا و کومیته کا وجود ندارد.همچنین ممکن است برتری یک پا و به طبع آن استفاده نابرابر از پاها روی تعادل تاثیر بگذارد به طوری که احتمالا تعادل بهترکاراته کاران روی پای غیر برتر به علت بهبود حس عمقی این پا است. در نهایت، احتمالا بین سازگاری منفی دستگاه عضلانی- اسکلتی باالگوهای تکراری مهارت در ورزشکاران رابطه وجود دارد و این موضوع مستلزم پرکردن خلا موجود در زمینه شناخت، پیشگیری و درماناین پدیده می باشد

Keywords:

سبک کاتا و کومیته , پای برتر و غیر برتر , کنترل پاسچر , دست کاری حسی