سیمای تاویل در آیینه بینامتنیت کریستوایی
Publish place: Wisdom and Philosophy، Vol: 9، Issue: 35
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 417
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WPH-9-35_006
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1396
Abstract:
اگر در پی آن باشیم که ایده بینامتنیت کریستوا را در قامت یک هرمنوتیک در نظر آوریم، میتوان گفت که چنین امری از مسیر تحلیل او از سوژه مولف/خواننده و از سویدیگر تحلیل او از متن میگذرد. پویایی سوژه از یکسو سوژه در فرآیند و پویایی متن از سویدیگر -بینامتنیت، متن زایشی و امر نشانهای- به پویایی خوانش و در پی آن تاویل منجر خواهد شد. ثمره این پویایی چیزی جز کنار رفتن مفاهیمی چون قطعیت معنا، اصالت، یکتایی آن نخواهد بود و تا حدود زیادی فضا برای تکثر خوانشها باز خواهد بود. این نوشتار در اندیشه آن است تا پس از مروری بر عناصر دخیل در شکلگیری مفهوم بینامتنیت و بهطور کلی منظومه فکری کریستوا، نظیر مکالمهگرایی باختین، زبانشناسی سوسوری و آراء بارت در باب متن به ترسیم سیمای این هرمنوتیک مورد اشاره بپردازد. هرمنوتیک مذکور، نه پیشنهاد نوعی روش و نه ناظر به معنایی قطعی، یگانه و مولف محور است؛ بلکه بر وجوه تاریخی، متکثر و برخوردار از بستر اجتماعی و سیاسی و. . . متن و معنا تاکید کرده و گونهای فهمشناسی مبتنیبر زبانشناسی و روانشناسی ارایه میکند که کاملا در یک فضای پساساختارگرایانه و پست مدرن طرح میشود
Authors
مهدی غیاثوند
دانشجوی دکتری فلسفه غرب معاصر،دانشگاه تهران