آثارمیان فرهنگی و نقش گردشگری درایجادوفاق بین ادیان اسلام و مسیحیت

واکنش جامعه بین المللی دربرابر چگونگی ارتباطات جهانی تحلیل گران رابران داشت تا راهی به سوی تفاهم و همدلی ملتها بگشایند و باتلاش اندیشمندان و فرهختگان فضای صلح و دوستی را برای استقرار صلح جهانی پایه گذاری کنند این درحالی است که راهبردهای صلح و دوستی هنوز درقالب واژه ها و اصطلاحات فرهنگی دچارابهام است درراستای این حقیقت صنعت گردشگری که بهعنوان عامل موثرو نخستین گام برای ایجادهمدلی و درک مشترک ازمفاهیم فرهنگی بین المللی به شمار میرود و جهان هزاره سو سخت به آن نیازمند است بسیاری ازجوامع اصطلاحات فرهنگی را با منافعی که گردشگری دربردارد تفسیر می کنند و تعامل فرهنگی و ارتباطات اکولوژیکی را که منجر به تغییر اجتماعی و تاثیر پذیری ازفرهنگهای متعامل میزبان و مهم میشود نادیده میگیرند باتوجه به اهمیت موضوع دراین مقاله ضمن تبیین اثرونتایج جانبی صنعت گردشگری برفرایند توسعه اثرات مثبت تعامل فرهنگی و راه های اشنایی و معرفی هویت دینی درصحنه گردشگری بین پرطرفدارترین ادیان الهی یعنی اسلام و مسیحیت بررسی و باهدف چگونگی نیل به راه های تفاهم و ایجادهمدلی میان این ادیان الهی آن را مورد مطالعه قرار داده است همچنین باتکیه براخرین امارهای علمی و پژوهشی موجود راهکارها و پیشنهادات مناسب درتبیین مشترکات و تعامل فرهنگی و نیز شیوه های پیشگیری ازاثار سوء این صنعت براساس ارتباطات غیرفرهنگی تشریح گردیده است تا درجهت تقویت تحکیم مبانی صلح و دوستی میان این ادیان الهی به لحاظ شفاف سازی مشترکات باتعمیق برنکات ویژه صنعت گردشگری گامی موثر برداشته شود