مدل مفهومی برای تدوین راهبردهای توسعه منابع انسانی دربخش گردشگری و میراث فرهنگی

توسعه منابع انسانی درسازمان ها به نوعی تعهد و انتظارمتقابل و حق و وظیفه دوسویه بین فردوسازمان مبدل شدها ست درچارچوب این تعهدو انتظارمتقابل است که ازیک سو افراد باید ضمن نشان دادن التزام عملی به انجام وظایفی درراستای اهداف سازمان رعایت ارزشهای سازمانی و رفتاردرچارچوب نظامنامه رفتاری آن حقوق متقابلی را نیز برای خود تعریف کنند که ازاهم این حقوق بهره مندی آنان ازفرصت مستمر توسعه دانش و مهارت کاری و تکامل جنبه های مختلف شخصیتیشان است ازسوی دیگر سازمان ها نیزدرچارچوب انتظارات به حق خود ازافرادمبنی بربکارگیری نهایت تلاش و تعهد کارکنان درراستای تحقق اهداف سازمان باید بدانند که لازمه تحقق چنین انتظاری تلاش آگاهانه و برنامه ریزی شده سازمان درتوسعه منابع انسانی ایجادفرصت های بروز خلاقیت و نواوری و جلوگیری ازمنقضی شدن تاریخ مصرف فکری و توان کاری کارکنان است ازاین رو سازمان های موفق امروز باهدف حفظ مزیت رقابتی خود خلق فرصت های توانمندسازی و توسعه منابع انسانی را درصدر برنامه های راهبردی خود قرار میدهند دراین مقاله تلاش شده است تابانگاهی راهبردی به مسایل اموزشی بخش گردشگری و میراث فرهنگی نگریسته شود و مدلی ارایه گردد تا براساس آن مدل بتوان راهبردهای مناسبی برای این بخش درزمینه توسعه منابع انسانی ارایه نمود راهبردهایی که هم واجد هماهنگی عمودی با سایرراهبردهای کلان بخش گردشگری و میراث فرهنگی باشند و هم باسایر زیرسیستم های راهبردهای منابع انسانی نظیر راهبردجذب و ارزیابی عملکرد هماهنگی افقی داشته باشند و به همراه آنها مجموعه هماهنگی تحت عنوان راهبرد منابع انسانی بوجود آورند که باسایر راهبردهای وظیفه ای بخش نظیر راهبردهای مالی بازاریابی و فناوری هماهنگ و منسجم باشد تا درنهایت زمینه مناسبی برای دستیابی بخش به اهداف کلان و بلندمدتش ایجادکند

Keywords:

راهبردتوسعه , گردشگری و میراث فرهنگی , اهداف راهبردی , هماهنگی , منابع انسانی