بررسی عوامل موثر در شکل گیری رابطه متضاد میان بخش کشاورزی و گردشگری نمونه مورد مطالعه: شهرستان چالوس، نوشهر

رابطه بخش گردشگری و کشاورزی از موضوعات چالشی در مباحث توسعه گردشگری است. از آنجا که حوزههای مقصد گردشگری عموما با تغییرات سریع روبرو هستند، متعادلسازی رابطه بخش گردشگری و کشاورزی از وضعیتی رقابتیو متضاد به وضعیتی متعامل و سازگار از چالشهای برنامه ریزی و مدیریت فضاست. مناطق ساحلی دریای خزر از یک سو منطقهای کشاورزی و از سوی دیگر منطقهای گردشگری تلقی میشود. تغییرات فزاینده در دهههای اخیر، رابطه بخش گردشگریو کشاورزی در این منطقه را به یکی از موضوعات اساسی در حوزه سیاستگذاری وتوسعه منطقهای تبدیل کرده است. با توجه به اهمیت نوع و کیفیت رابطه گردشگری و کشاورزی در منطقه مذکور تحقیق حاضر درصدد بررسی ماهیترابطه این دو بخش اقتصادی کلیدی در فرایند رشد منطقهای و روشن ساختن عوامل موثر بر چگونگی این رابطه و در نهایت ارایه راهکارهایی اجرایی است. روشتحقیق این مقاله توصیفی وتحلیلی است. جامعه آماری تحقیق را فعالان بخش گردشگری و کشاروزی در دو حوزه جلگهای شهرستان نوشهر، حوزه کوهستانی شهرستان چالوس )بخش کلاردشت( تشکیل میدهند. نتایج تحقیق نشان میدهد الف: ماهیت رابطه بخش کشاورزی و گردشگری در حوزههای مورد مطالعه، رابطه- ای برنده بازنده، متضاد و مخرب است، ب: مجموعه ضعفها در ماهیت بخش کشاورزی و نحوه اجرای قوانین کاربری زمین همراه با فعالیت گسترده بورس بازی مستغلات از مهمترین عوامل در شکل چنین وضعیتی شده است و ج: حمایت دولت از تولیدات راهبردی کشاورزی در منطقه، اصلاح قوانین و شکلگیری سازوکارهای اجرایی منسجم و همسوتر با همکاری سه قوه مقننه، مجریه و قضاییه، تدوین سندساختاری راهبردی توسعه فضایی منطقه مازندران از جمله راهکارهای پیشنهادی تحقیق است.

Keywords:

گردشگری , کشاورزی , مکانیسم مدیریت کاربری زمین , شهرستان نوشهر و چالوس