مهدی راست قلم - کارشناسی ارشدمهندسی توسعه روستایی دانشگاه صنعتی اصفهان
بیژن خلیل مقدم - کارشناسی ارشدمهندسی توسعه روستایی دانشگاه صنعتی اصفهان
رسول حیدری - دانشجوی دکترا توسعه روستایی دانشگاه اصفهان

امروزه رونق دهی کانونهای گردشگری جهت فراخوانی محتوی توسعه به مناطق مستعد درکشورهای جهان سوم موردتوجه قرارگرفته است درکشورایران به دلیل تعدد و پراکنش جاذبه های گردشگری استفاده ازاین راهبرد دردستورکاردولتمردان قرارگرفته است برای بهره مندی ازابعادمثبت صنعت گردشگری تحلیل شرایط موجود جامعه میزبان الزامی است دراین مقاله با استفاده ازتحلیل SWOT مزیت ها و محدودیت های توسعه کانونهای گردشگری درمناطق میزبان شهرستان شهرکرد مشخص و سپس با طیف لیکرت وزن هرکدام ازارکان چهارگانه sWOT سنجیده شده است نتایج نشان میدهد میزان محدودیت ها شامل نقاط ضعف و تهدید با امتیاز 57/69درسطح بالاتری نسبت به میزان مزیت ها شامل فرصت ها و نقاط قوت با امتیاز 55/31 می باشد اگرچه مولفه بوجود آمدن مراکز گردشگرپذیر درنقاط دیگر به عنوان مهمترین مولفه تهدید توسعه کانونهای گردشگری مشخص شد اما به دلیل نامناسب بودن زیرساختهای گردشگری درمناطق میزبان موردمطالعه همین مولفه موجب تخفیف اسیب پذیری و تخریب طبیعت بکر وچشم اندازهای زیبا به عنوان مهمترین مولفه قوت توسعه کانونهای گردشگری شده است

کانونهای گردشگری، تحلیل SWOT، شهرستان شهرکرد