بررسی عوامل موثر در شکل گیری رابطه متضاد میان بخش کشاورزی و گردشگری نمونه مورد مطالعه: شهرستان چالوس، نوشهر

رابطۀ بخش گردشگری و کشاورزی از موضوعات چالشی در مباحث توسعه گردشگری است. از آنجا که حوزههای مقصد گردشگری عموما با تغییرات سریع روبرو هستند، متعادلسازی رابطه بخش گردشگری و کشاورزی از وضعیتی رقابتی و متضاد به وضعیتی متعامل و سازگار از چالشهای برنامه ریزی و مدیریت فضاست. مناطق ساحلی دریای خزر از یک سو منطقهای کشاورزی و از سوی دیگر منطقهای گردشگری تلقی میشود. تغییرات فزاینده در دهههای اخیر، رابطه بخش گردشگری و کشاورزی در این منطقه را به یکی از موضوعات اساسی در حوزۀ سیاستگذاری و توسعۀ منطقهای تبدیل کرده است. با توجه به اهمیت نوع و کیفیت رابطه گردشگری و کشاورزی در منطقه مذکور تحقیق حاضر درصدد بررسی ماهیت رابطه این دو بخش اقتصادی کلیدی در فرایند رشد منطقهای و روشن ساختن عوامل موثر بر چگونگی این رابطۀ و در نهایت ارایۀ راهکارهایی اجرایی است. روش تحقیق این مقاله توصیفی وتحلیلی است. جامعه آماری تحقیق را فعاالن بخش گردشگری و کشاروزی در دو حوزۀ جلگهای شهرستان نوشهر، حوزه کوهستانی شهرستان چالوس )بخش کالردشت( تشکیل میدهند. نتایج تحقیق نشان میدهد الف: ماهیت رابطه بخش کشاورزی و گردشگری در حوزههای مورد مطالعه، رابطه-ای برنده بازنده، متضاد و مخرب است، ب: مجموعه ضعفها در ماهیت بخش کشاورزی و نحوه اجرای قوانین کاربری زمین همراه با فعالیت گسترده بورس بازی مستغالت از مهمترین عوامل در شکل چنین وضعیتی شده است و ج: حمایت دولت از تولیدات راهبردی کشاورزی در منطقه، اصلاح قوانین و شکلگیری سازوکارهای اجرایی منسجم و همسوتر با همکاری سه قوه مقننه، مجریه و قضاییه، تدوین سند ساختاری راهبردی توسعه فضایی منطقه مازندران از جمله راهکارهای پیشنهادی تحقیق است.

Keywords:

گردشگری , کشاورزی , مکانیسم مدیریت کاربری زمین , شهرستان نوشهر و چالوس