ارزیابی قابلیت ژیومورفوسایت های گردشگری در پارک ملی کویر

چشماندازهای ویژهی ژیومورفولوژیک از مفاهیم جدیدی است که با تاکید بر تعیین مکانهای ویژه و باارزش گردشگری، وارد ادبیات جغرافیایی وگردشگری شده است. ژیومورفوسایتها با ترکیب مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی، توانهای بالقوهای را درراستای گردشگری پایدار عرضه میکنند. در مقالهیحاضر با بهرهگیری از روش Pereira و بررسیهای میدانی، قابلیت ژیومورفوسایتهای پارک ملی کویر مورد ارزیابی قرارگرفته است. در این پژوهش با استناد به روشهای پیمایشی، از مجموع دو عیارعلمی و عیارمکمل، ارزشهای ژیومورفولوژیکی هرچشمانداز از دیدگاه گردشگری شناسایی میشود وسپس ارزش مدیریتی آنها از مجموع عیارمحافظت و عیاراستفاده بدست میآید. از جمع این دو عیاراصلی امتیازنهایی ارزش هر ژیومورفوسایت بدست میآید. اساسا ارزشگذاری هر ژیومورفوسایت نقش قابل توجهی در برنامهریزی متناسب با پتانسیلهای ژیومورفوتوریستی منطقه و نیز سرمایهگذاریهای عمرانیجهت جذبگردشگر فراهم خواهدکرد. نتایج تحقیق نشان داد، از میان لندفرمهای مورد بررسی، تپههای ماسهای با امتیاز )86/41 )بالاترین امتیاز را در کل سایتها دارا هستند. همچنین این روش پیشنهاد میکند برنامهریزی و توسعهی گردشگری در آینده با رعایت مسایلی که بیشتر بر روی پایداری تاکید دارند، انجام شود.

Keywords:

ژیومورفوسایت , ژیومورفوتوریسم , روشPereira , قابلیتهای گردشگری , پارک ملی کویر