محمود ضیایی - استادیار گروه مدیریت جهانگردی دانشگاه علامه طباطبایی
فرانک رنجبرمتعلق - کارشناس ارشد مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبایی

امروزه توسعهی پایدار گردشگری نه یک انتخاب بلکه یک ضرورت تلقی میشود. برای حصول به این مهم الزم است که هر یک از بازیگران نظام گردشگری کشور، متناسب با جایگاهشان به تعهدات خود در این زمینه ازجمله تعهدات محیطی عمل نمایند.هدف این مقاله تعیین سطح تعهد محیطی در تاسیسات اقامتی تهران و شناسایی عوامل تاثیرگذار بر گرایش مدیران این واحدها به اتخاذ ملاحظات زیستمحیطی در این بخش از صنعت گردشگری است. برای این منظور از روش تحقیق توصیفی اکتشافی بهره گرفته شده است. جامعهی آماری این تحقیق را مدیران ارشد هتلهای 1 تا5 ستاره شهر تهران تشکیل میدهند. جهت تحلیل دادهها علاوه بر روشهای آمار توصیفی از روشهای آمار استنتاجی ناپارامتریک نیز بهره گرفته شده است.یافتههای تحقیق نشان داد که مدیریت محیطی در هتلهای مورد مطالعه را میتوان در چهار سطح تعهد محیطی طبقهبندی نمود. غالب هتلهای مورد مطالعه به لحاظ سطح تعهد محیطی در سطح یک قرار میگیرند. همچنین طبق یافتههای تحقیق صرفهجویی در هزینهها مهمترین انگیزه و بالا بودن هزینههای اولیهی راهاندازی و اجرای اقدامات مدیریت محیطی مانع اصلی در اجرای اقدامات محیطی است. در این میان آنچه که با کسب سطح پیشرفتهی تعهد محیطی در برخی از هتلها ارتباط دارد، نوع مالکیت دولتی، بزرگی اندازه و ترکیب غالب گردشگران این هتلها میباشد.

تعهد محیطی، هتل، مدیریت محیطی، عوامل تاثیرگذار، تهران