مدل ساختاری جهت شناسایی مولفههای استراتژیک اثربخش برنهادینهسازی گردشگری الکترونیک

گردشگری آثار و پیامدهای مثبت بسیاری بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد و توانستهاست توجه بخش عمومی و خصوصی را به خود جلب کند؛ اما ورود فناوری اطالعات باعث ظهور حوزه جدیدی بهنام گردشگری الکترونیک گردیدهاست که پذیرش آن در بخشهای مختلف گردشگری به میزان قابل توجهی منوط به دیدگاه مدیران نسبت به آن بوده و دیدگاه راهبردی مدیران عالی در ایجاد آمادگی، پذیرش، پیادهسازی و نهادینهکردن آن غیر قابل انکار است. لذا در این پژوهش برآنیم تا مولفههای راهبردی اثربخش بر نهادینهسازی گردشگری الکترونیک را از دیدگاه مدیران فعال در این حوزه، با بکارگیری مدلی مفهومی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهیم. این پژوهش با استفاده از پرسشنامه بر روی نمونهای به حجم 013 نفر برگرفته از جامعه آماری شامل مدیران عامل، مدیران بازاریابی و مدیران فروش وبسایتهای فعال در حوزه گردشگری شامل مدیران تورهای مسافرتی، مدیران هتلهای دارای قابلیت رزرواسیون الکترونیکی، مدیران وبسایتهای فروش الکترونیکی بلیطهای مسافرتی در بخشهای مختلف و سایر وبسایتهای فعال در حوزهگردشگری الکترونیک انجامشده و پس از برازش مدل پژوهش با استفاده از نرمافزار لیزرل، بررسی فرضیههایپژوهش در دستور کار قرار گرفت و در نهایت از میان فرضیههای هفتگانه تحقیق چهار فرضیه مورد پذیرش قرار گرفت که مولفههای پشتیبانی سازمانی و بهرهوری مدیریتی با تاثیرگذاری بر متغیر ارزشهای استراتژیک ادراکی و عامل آمادگی الکترونیک درون سازمانی بهصورت مستقیم بر پذیرش گردشگری الکترونیک موثر میباشند اما نهادینهسازی گردشگری الکترونیک به دلیل بیتوجهی به راهکارهای پیادهسازی آن در این بخش به تکامل نرسیدهاست.

Keywords:

ارزشهای استراتژیک ادراکی , پذیرش الکترونیک , نهادینهسازی الکترونیک , گردشگری الکترونیک