سعید کاظمی محسن آبادی - دانشجوی دوره دکتری سازه های آبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات اهواز
امین ذاکر فتحی - کارشناس شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس

شبکه آبیاری دشت قزوین، یکی از شبکه هایی است که قدمتی در حدود 30 سال دارد. در این شبکه در کانال اصلی و کانال درجه 1 و 2، دریچه های آبگیری از نوع اتوماتیک مدل نیرپیک می باشد. همچنین دریچه های تنظیم سطح آب در این کانال ها از نوع خودکار آمیل است. دریچه های آبگیری در کانال های درجه 3 و 4 اغلب از نوع CHO‌ ( آبگیر با بار ثابت ) بوده و نیز دریچه های تنظیم سطح آب از نوع آمیل و یا دریچه کشویی می باشد.کانال ها نیز از نوع بتنی هستند. با گذشت قریب به سه دهه از ساخت و بهره برداری از این شبکه، مشکلات و معضلاتی برای شبکه مذکور بوجود آمده که عملا از میزان بهره وری آن تا حد زیادی کاسته است. در این تحقیق سعی شده که گوشه ای از این معضلات به تصویر کشیده شود و راه حل هایی نیز در خصوص اصلاح آن ها ارائه شود. مشکلاتی را که شبکه مذکور با آن دست به گریبان است را می توان بطور خلاصه بصورت زیر بیان کرد که به تشریح بیان خواهند شد: وجود رسوبات فراوان در مسیر کانال ها، عبور کانال ها از مناطق شهری، عدم احداث کانال بعد از کانال های درجه 1 و 2، فرسودگی شدید دریچه های آبگیری، تخریب کانال توسط بهره برداران و فرسودگی آن ها به مرور زمان، تخریب دریچه های تنظیم و آبگیری توسط بهره برداران، آبگیری غیر مجاز از کانال ها، افزایش تعداد مصرف کنندگان و در نتیجه کمبود آب، دستکاری دریچه ها توسط بهره برداران، عدم تنظیم دریچه های تنظیم سطح آب بعد از نصب و اجرا.

دریچه آبگیر، شبکه آبیاری، مدول نیرپیک و دریچه آمیل