محمد برمر - تهران ،پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم ،گروه پلی یورتان ومواد ویژه
مهدی باریکانی - تهران،پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران،پژوهشکده علوم، گروه پلی یورتان ومواد ویژه
بابک کفاشی - تهران،دانشگاه تهران، دانشکده فنی، گروه مهندسی شیمی

غلظت دهنده های پلی یورتانی یکی از دسته های مهم در گروه غلظت دهنده های همگرا بشمار می روند. این مواد با توجه به روش سنتز و توزیع وزن مولکولی به دو گروهUni-HEUR و S-G HEUR تقسیم می شوند. در این کار پژوهشی، سه مدل غلظت دهندهS-G HEUR سنتز شد. برای تهیه آنها، ابتدا پیش پلیمرهایی با وزن های مولکولی مختلف از واکنش پلیمر شدن افزایشی پلی اتیلن گلیکول با وزن مولکولی متوسط 6000 و دی ایزوسیانات H12MDI سنتز شده ،سپس الکل تک عاملی ستیل الکل روی آنها است خلاف گردید. وزن های مولکولی غلظت دهنده های مدل به کمک GPC معین شد. همچنین ،رفتار همگرایی موادیادشده به وسیله گرانروی سنج آبلهود بررسی گردید. سپس با استفاده از ریومتر صفحه و مخروط نتایج حاصل از گرانروی سنج آبلهود مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که همگرایی در غلظت دهنده های پلی یورتانی، حتی در درصد وزنی کم وجود دارد. همچنین با کاهش طول بخش آبدوست، میزان همگرایی بیشتر می گردد.

غلظت دهنده،پلی یورتان، همگرایی، گرانروی برشی پایدار، محلول آبی