محمود ذبیح پور - تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی هوافضا،
سعید ادیب نظری - تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی هوافضا،
علی عابدیان - تهران، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی هوافضا،

برای اجتناب از لزوم انجام آزمون های پرهزینه و زمانبر برای تعیین خواص مکانیکی مواد کامپوزیتی استفاده از مدل های ریز مکانیکی راه حل مناسبی است. مدل های ریزمکانیکی متعددی برای پیش بینی خواص ارایه شده اند. در این مقاله یکی از جدیدترین آنها یعنی مدل ماتریس واسطه، بررسی شده است.برای تعیین خواص مکانیکی از طریق این مدل تنها اطلاع از خواص مکانیکی مواد تشکیل دهنده و درصد حجمی الیاف کافی است. اما برای حصول به پیش بینی دقیق تر خواص مکانیکی مواد تشکیل دهنده از طریق فرایند بازیابی و تعدادی آزمایش خواص مکانیکی ماده کامپوزیتی حاصل می شود. اگر چه تعداد این آزمایش ها درمقایسه با تعداد کل آزمایش های مشخصه سازی اندک است.اما همچنان وابسته به آن است. این وابستگی از آن جا ناشی می شود که لازم است خواص اتصال ماتریس-الیاف حاصل به شکل تصحیح خواص ماتریس در روابط مدل واردشود. در این پژوهش نشان داده شد که با این فرایند حداقل تعداد آزمایش برای تصحیح خواص مواد تشکیل دهنده یک آزممایش عرضی ماده کامپوزیتی است. همچنین با ارایه روابطی برای اجزای ماتریس واسطه مدلی برای تعیین استحکام با در نظر گرفتن اثر عدم وجود اتصال کامل ارایه شده است. مقادیر حاصل کاهش قابل توجهی در اختلاف نتایج را نشان می دهندبه این ترتیب می توان تعداد آزمایش های مشخصه سازی مورد لزومم را کاهش داد

اتصال الیاف-ماتریس، مواد کامپوزیتی ،خواص مکانیکی،مدل ریز مکانیکی ماتریس واسطه، آزمون های مشخصه سازی