بهاره رشیدی - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی ، گروه مهندسی پلیمر
نادره گلشن ابراهیمی - دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی ، گروه مهندسی پلیمر

آمیخته های پلی یورتانی بر پایه پلی(کاپرولاکتون) و پلی(وینیل کلرید) به منظور بررسی اثر حافظه شکلی تولید شده اند. پلی یورتان مورد نظر شامل فازهای بسیار ریز نرم و سخت است، که فاز نرم یا دیول آن از پلی (کاپرولاکتون) و فاز سخت آن از مجموعه متیلن بیس فنیل دی ایزوسیانات و زنجیرافزای بوتان دیول تشکیل شده است. آمیخته های پلی یورتان با پلی(وینیل کلرید) که درصد وزنی pvcآن 60،40،30،20،10،0 و80 است به روش محلول در حلال دی متیل استامید تهیه شده و سازگاری خواص کششی ومقدار پراکندگی یک فاز در فاز دیگر ارزیابی شده است. وجود یک دمای انتقال در نمودارهای حاصل از آزمون های دینامیکی-مکانیکی و جابه جایی محل پیک ها با تغییر ترکیب درصد در طیف های زیرقرمز،سازگاری دو پلیمر را نشان می دهند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی و نوری نیز گویای پراکندگی مناسب دو پلیمر در یکدیگرند. بررسی طیف های FTIR نشان می دهد که شدت جدایی فاز میان فاز نرم و سخت با افزایش درصد PVC افزایش می یابد ارزیابی نتایج نشان می دهد آمیخته های یادشده مستعد داشتن اثر حافظه شکلی اند.

پلی استریورتان، پلی (وینیل کلرید) آمیخته سازی، سازگاری، خواص دینامیکی-مکانیکی