کبری رهبر شمس کار - تهران، پژوهشگاه صنعت نفت
ابراهیم علایی - تهران، پژوهشگاه صنعت نفت
محبوبه سعیدی - تهران، پژوهشگاه صنعت نفت
ناصر هراثی - تهران، پژوهشگاه صنعت نفت

در فرایند پلیمر شدن استیرن-تری کلسیم فسفات، TCP با شکل بلوری هیدروکسی آپاتیت به عنوان پایدار کننده تعلیق پلیمر مصرف می شود. اندازه ذراتTCP در قدرت پایدارکنندگی آن و هم چنین توزیع اندازه ذرات و شکل هندسی محصول پلی استیرن نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند. هر چه اندازه ذرات TCP کوچکتر باشد، قدرت پوشش ان روی قطره های مونومر استیرن افزایش یافته ومیزان انبوهش قطره های مونومر به هنگام برخورد با یکدیگر کاهش می یابد، در نتیجه درصد محصول کروی شکل با اندازه کوچک و توزیع یکنواخت و باریک افزایش می یابد. نتایج آزمایش های انجام شده نشان می دهد، با افزایش سدیم هگزامتافسفات (SHMP) به مخلوط واکنش آهک و فسفریک اسید، اندازه ذرات TCP پس از خشک کردن آن با خشک کن افشانه ای ،بدون نیاز به آسیاب کردن از حدود 5mm(بدون SHMP) به 1/5mm(با SHMP) کاهش می یابد. در این پژوهش با انجام آزمون کاربردی، اثر وجود SHMP درمحصول TCP بر کارایی آن به عنوان پایدار کننده تعلیق پلیمر و در نتیجه براندازه دانه های پلی استیرن بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد با وجود کاهش اندازه ذرات TCP با حضور SHMP اندازه دانه های پلی استیرن تهیه شده با آن نسبت به پلی استیرن تهیه شده با TCP معمولی(بدون SHMP) بزرگ تر است.

پایدار کننده پلیمر شدن تعلیقی، تری کلسیم فسفات، هیدروکسی آپاتیت،پلی استیرن ، اندازه دانه