محبوبه سعیدی - تهران،پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده شیمی و پتروشیمی
سهیلا محبعلی - تهران،پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده شیمی و پتروشیمی
کبری رهبرشمس کار - تهران،پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده شیمی و پتروشیمی
محمدعلی صیادنژاد - تهران،پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده شیمی و پتروشیمی

فرایند های پلیمرشدن تعلیقی برای تولید پلیمرهای دانه ای اهمیت ویژه ای دارند. یکی از عوامل مهم برای کنترل اندازه دانه های پلیمردراین فرایند ها تغییرات کشش سطحی است. مواد فعال سطحی آنیونی نظیر سدیم دو دسیل بنزن سولفونات برای ایجاد کشش سطحی مطلوب به کار می روند.در این پژوهش اثر چگونگی کارکرد سدیم آلکیل بنزن سولفونات در تغییرات کشش سطحی و پیش بینی غلظت بهینه آن با استفاده از نمودارهای تجربی کشش سطحی مطالعه و بررسی شد. داده های تجربی نشان می دهد برای تولید پلی استیرن انبساطی با توزیع اندازه ذرات معین غلظت ماده فعال سطحی باید طوری تنظیم شود تا کشش سطحی در فاز آب به مقدار64/5mN/m برسد. نمودارهای ستونی توزیع اندازه دانه های پلی استیرن انبساطی بیان گر آن است که غلظت سدیم آلکیل بنزن سولفونات خطی پیش بینی شده از روی مدل تجربی با غلظت بهینه اختلاف معنی داری ندارد.

پلیمر شدن تعلیقی، پلی استیرن انبساطی، توزیع اندازه ذرات، کشش سطحی، ماده فعال سطحی