فرشید ضیایی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
مونا بصیری - خرم آباد، دانشگاه لرستان، دانشکده علوم
مهدی نکومنش حقیقی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
اردشیر خزایی - همدان، دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم

در این پژوهش، سنتز و مطالعه سینتیک پلیمر شدن استیرن به روش توده با به کارگیری مخلوط دو آغازگر تک عاملی و در مقیاس آمپول بررسی شده است. با تغییر ترکیب درصد دو آغازگر و تعیین درصد تبدیل مونومر به پلیمر در زمان های مختلف واکنش در محدوده دمایی مشخص در سه مجموعه آزمایش انجام شده است. دما نیز از ابتدا تا انتهای زمان واکنش تقریبا به طور خطی افزایش می یافت. در مجموعه اول از ترکیب درصد متفاوت دو آغازگر بنزوییل پروکسید(BPO) و ترشیوبوتیل پربنزوات(TBPB) استفاده شده است. در دو مجموعه دیگر مخلوط دو آغازگر بنزوییل پروکسید و آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل (ALBN) و مخلوط دو آغازگر TBPB و ALBN به کار گرفته شده است. در آزمایش های بعدی مقایسه بین دو سامانه TBPB و ALBN و BPOو ALBN در شرایط واکنش یکسان ارزیابی شده است. نتایج نشان می دهد در مواردی که از TBPB به عنوان یکی از اجزای مخلوط دو آغازگر استفاده می شود، افزایش درصد آن در محدوده دمایی اعمال شده منجر به افزایش سرعت تبدیل مونومر به پلیمر و وزن مولکولی می شود. هم چنین نتایج بیان گر آن است که در مخلوط آغازگرهای ALBN و BPO کاهش ترکیب درصد ALBN در مخلوط سبب تکمیل واکنش همراه با افزایش وزن مولکولی می شود.

پلی استیرن، مخلوط دوتایی آغازگرها، پلیمرشدن رادیکال آزاد، سینتیک، آغازگر تک عاملی