اثر استفاده از نانوخاک رس در الکتروریسی پلی اتاکاپرولاکتون

نانو کامپوزیت لیفی شکل از مخلوط پلی اتاکاپرولاکتون و نانوخاک رس کلویزیت 30B به کمک فرایند الکتروریسی تهیه شد. پس از تهیه لایه های نانولیفی از پلی اتاکاپرولاکتون خالص و نانوکامپوزیت پلی اتاکاپرولاکتون نانوخاک رس، اثر غلظت محلول پلیمری و درصد وزنی نانوخاک رس مورداستفاده، بر ساختار نهایی نانوالیاف تشکیل شده بررسی شد. شکل شناسی و قطر نانوالیاف حاصل به وسیله میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی پویشی مطالعه شد. مشاهده شد، محلول 4% وزنی پلی اتاکاپرولاکتون خالص افشانده شده و طی فرایند الکتروریسی هیچ لیفی در محدوده ولتاژاعمال شده تولید نشده است. این در حالی است که در غلظت های بیش از 8% امکان الکتروریسیوجود نداشت. هم چنین نتایج نشان داد، وجود پرکننده های معدنی نانوخاک رس، سبب تشکیل الیاف با نقص ساختاری کمتر شده است. در ساختار الیاف الکتروریسی شده پلی کاپرولاکتون خالص دانه هایی وجود دارد. اما، با افزودن نانوخاک رس دانه های کمتر و ساختار لیفی بسیار بهتری در محتوای رسی 1، 3 و 5% وزنی در نانو کامپوزیت ها تشکیل می شود، به طوری که ساختاریکنواخت تری در محتوای رسی 9 و 15 % وزنی مشاهده شد. از طرف دیگر، وجود نانوخاک رس سبب شده است که میانگین قطری نانوالیاف کاهش یابد. گرانروی و رسانایی محلول های تهیه شده اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، با افزایش غلظت پلی کاپرولاکتون و مقدار نانوخاک رس ، گرانروی محلول پلی کاپرولاکتون افزایش می یابد. این در حالی است که وجود نانوخاک رس سبب افزایشرسانایی محلول می شود که کشیدگی محلول را حین ریسندگی افزایش داده و الیاف یکنواخت تر بادانه کمتر را در یک فرایند الکتروریسی نتیجه می دهد. با استفاده از نتایج اندازه گیری گرانروی ورسانایی محلول های ریسندگی، دلیل تغییر در شکل و قطر نانوالیاف تشکیل شده توضیح داده شده است. این نانوالیاف می تواند کاربرد گسترده ای در مهندسی بافت داشته باشند.

Keywords:

پلی اتاکاپرولاکتون , نانوخاک رس , الکتروریسی , نانوالیاف , داربست