لاله بصیری - تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب
غلامرضا بخشنده - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
قاسم نادری - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
شیرین شکوهی - تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پلیمر

آمیزه های نانوکامپوزیت لاستیکی پخت شده بر پایه لاستیک بیوتیل ( IIR ) لاستیک اتیلن پروپیلن دی ان مونومر ( EPDM ) و نانوخاک رس آلی اصلاح شده ( Cloisite 20A ) با هدف بررسی اثرترکیب درصدهای مختلف نانوخاک رس ( 0، 1، 3، 5 و 7 درصد وزنی) بر خواص مکانیکی وریزساختار نانوکامپوزیت های نانوخاک رس IIR-EPDM به وسیله آسیاب دوغلتکی آزمایشگاهی تهیه شدند. از دستگاه ریومتر ( RPA ) برای بررسی زمان پخت ( t90 ) و زمان برشتگی(t5) آمیزه ها و از آزمون های پراش پرتو X و میکروسکوپی الکترونی پویشی نیز برای ارزیابی ومشاهده ریزساختار آمیزه های نانوکامپوزیتی تهیه شده استفاده شد. نتایج به دست آمده از آزمون ریومتری نشان می دهد، با افزایش درصد ذرات نانوخاک رس، افزون بر افزایش گشتاور پخت و نیز اختلاف گشتاور بیشینه و کمینه در اثر نسبت منظر زیاد لایه های نانوخاک رس، مدت زمان بهینه پخت و نیز زمان برشتگی آمیزه کاهش پیدا می کنند، در حالی که با افزایش درصد لاستیک EPDMدر آمیزه، زمان پخت افزایش می یابد. در واقع نانوخاک رس علاوه بر اثر تقویت کنندگی، در فرایندپخت آمیزه های بررسی شده در نقش شتاب دهنده ظاهر شده است. هم چنین، نتایج حاصل ازآزمون های پراش پرتو X حاکی از افزایش فاصله بین لایه ای صفحات سیلیکاتی موجود در فاز پیوسته لاستیکی در تمام آمیزه های تهیه شده در مقایسه با پودر نانوخاک رس است. این امر بیانگرنفوذ زنجیرهای پلیمری فاز پیوسته در میان لایه های سیلیکاتی است. این پدیده با مشاهده مستقیم ریزساختار ورقه ای شده و بین لایه ای شده نانوکامپوزیت به وسیله میکروسکوپ الکترونی پویشی نیز تایید شد. از سوی دیگر، در درصدهای بیشر نانوخاک رس در آمیزه ها، شدت روند افزایشفاصله بین لایه ای کمتر شده است. دیده شد که با افزایش ترکیب درصد نانوخاک رس در آمیزه های نانوکامپوزیتی، خواص مکانیکی آمیزه های یاد شده از جمله سختی، مقاومت خستگی، استحکام کششی و مدول کششی افزایش و کرنش در نقطه شکست و جهندگی آمیزه کاهش نشان می دهند.

لاستیک بیوتیل،لاستیک ،EPDMنانوخاک رس،نانوکامپوزیت،خواص مکانیکی