هسته گذاری ناهمگن در اسفنجی شدن ناپیوسته پلی استیرن بااستفاده از نانوسیلیکا به عنوان عامل هسته زا

در این پژوهش، نخست پیش فرض نظری سازوکار اثر اندازه نانو ذرات بر هسته گذاری سلول در زمینه پلی استیرنی نسبت به حالت اسفنج پلی استیرنی خالص با اندازه گیری ضریب ناهمگنی در محدوده کامل از زاویه ترشوندگی 0 تا ° 180 بررسی شد. با ترکیب روش در محلول و مذاب نانوکامپوزیت پلی استیرن نانوسیلیکا با اندازه و غلظت های متفاوت از نانوسیلیکا تهیه شد. ازدستگاهی با قابلیت کارایی در دما و فشار زیاد، کاهش آنی فشار و سرعت تثبیت زیاد در تهیه اسفنج پلی استیرن نانوسیلیکا در حالت مذاب استفاده شد. برای ایجاد شرایط تولید اسفنج، مخزن با یخ خشک در دمای مشخص به فشار رسانده شد. پس از ایجاد شرایط فرایندی، نمونه ها به مدت 8 h با کربن دی اکسید ابربحرانی سیرشده و سپس فشار، به طور ناگهانی به کمک شیرهای قطع ووصل آزاد شد. برای بررسی اثر نانوسیلیکا بر پارامترهای اساسی ساختاراسفنج (چگالی سلول و اندازه سلول) میکروسکوپ الکترونی پویشی به کار گرفته شد. نتایج نشان داد، وجود مقدار کمی نانوسیلیکا در افزایش چگالی سلول و کاهش اندازه سلول اثر بسزایی دارد. همچنین، افزایش غلظت نانوذرات این اثربخشی را افزایش می دهد. علاوه بر این، کیفیت و ساختار اسفنج نانو کامپوزیتی نسبت به اسفنج پلی استیرنی بهبود می یابد.

Keywords:

هسته گذاری ناهمگن , اسفنجی شدن ناپیوسته , چگالی سلول , نانو سیلیکا , پلی استیرن