تولید نانوالیاف موازی به روش تغییریافته غلتک چرخان وبررسی عوامل موثر بر مقدار موازی بودن الیاف با پردازش تصویر

الکتروریسی، روشی متداول برای تولید نانوالیاف است که مبنی بر استفاده از نیروهای الکتروستاتیک در اعمال کشش بر یک قطره محلول یا مذاب پلیمری است. در الکتروریسی متداول نانوالیاف تولید شده به شکل بی نظم روی صفحه جمع کننده جمع آوری می شوند. اعمال کنترل بر جمع آوری نانوالیاف و گردآوری آنها به طور موازی باعث پیدایش کاربردهای جدیدی برای نانوالیاف می شود. نانوالیاف موازی کاربردهای بسیاری در مهندسی بافت دارند. در این پژوهش،با اعمال تغییراتی در سامانه الکتروریسی و استفاده از دو نازل (سوزن)با بارهای مخالف، روشی کارآمد برای تولید نانوالیاف موازی ارایه شده است. همچنین، اثر برخی از عوامل موثر بر مقدارموازی بودن الیاف نظیر سرعت برداشت، ولتاژ اعمال شده و غلظت محلول بررسی شده است. برایمقایسه مقدار موازی بودن الیاف از برنامه نویسی و پردازش تصویر در محیط MATLAB استفاده شده است. نتایج نشان می دهد، غلظت محلول و سرعت برداشت، اثر قابل توجهی بر افزایش موازی بودن نانوالیاف دارند. افزایش غلظت از 12 به 15 %wt سبب افزایش معنی داری در مقدار موازی بودن نانوالیاف می شود. در شرایطی که تمام پارامترها ثابت باشد، افزایش سرعت برداشت باعث افزایش مقدار موازی بودن الیاف می شود. با افزایش ولتاژ، ابتدا موازی بودن افزایش یافته و سپس کاهش می یابد. نمودارها و تصاویر میکروسکوپ نوری نانوالیاف موید این مطلب اند که بیشترین موازی بودن نانوالیاف در غلظت 15 %wt ، ولتاژ 11 kV و سرعت برداشت 600 rpm حاصل شدهاست.

Keywords:

نانوالیاف موازی , پلی آکریلونیتریل , الکتروریسی , روش دو نازلی , غلتک چرخان