محمد علی سمسارزاده - تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه پلیمریزاسیون
اسحاق وکیلی - تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه پلیمریزاسیون

در این پژوهش، غشاهای آمیخته ای پلی یورتان ( PU ) سنتز شده بر پایه تولوین دی ایزوسیانات،پلی تترا متیلن گلیکول ( PTMG) و پلی دی متیل سیلوکسان ( PDMS ) به همراه پلی آمید 12 - قطعه-پلی تترا متیلن گلیکول ( PA12-b-PTMG ) با روش تبخیر حلال تهیه شدند. پلی یورتان - پلی دی متیل سیلوکسان سنتز شده و غشاهای آمیخته ای PU-PDMS/PA12-b-PTMG به کمک FTIR ، و DSC وSEM شناسایی شدند. نتایج به دست آمده از FTIR برای پلی یورتان - پلی دی متیل سیلوکسان نشان داد، قله مربوط به ارتعاش کششی پیوند NCO در 2270 cm-1 کاملا محو شده است که این موضوعنشان دهنده کامل شدن واکنش نهایی است. بر اساس نتایج DSC ، با افزایش مقدار PA12-b-PTMGدر غشاهای آمیخته ای PU-PDMS/PA12-b-PTMG ، سازگاری بین دو فاز بیشتر می شود. درتصاویر SEM مشاهده شد، در غشای آمیخت های با % 20 وزنی از PA12-b-PTMG ، آمیخته به طور قابل توجهی در مقیاس بسیار ریز همگن است. خواص تراوایی گاز از غشاهای آمیخته ای به کمک گازهای نیتروژن، کربن دی اکسید و هلیم بررسی شد و تراوایی گازهای نام برده با خواص آمیخته ارتباط داده شد. مقایسه نتایج مقدار تراوایی غشای پلی یورتان- پلی دی متیل سیلوکسان خالص و غشاهای آمیخته ای نشان داد، این غشاها نسبت به گاز کربن دی اکسید بیشترین مقدارتراوایی و نسبت به گاز نیتروژن کمترین مقدار تراوایی را دارند. غشای آمیخت های با % 20 وزنی از PA12-b-PTMG دارای بیشترین تراوایی نسبت به گاز کربن دی اکسید ( 105 Barrer ≈)بود. بااضافه شدن PA12-b-PTMG به ماتریس PU/PDMS ، افزایش گزینش پذیری ایده آل گاز هلیم در غشاهای آمیخته ای مشاهده شد. در میان غشاهای آمیخته ای با % 20- 5 وزنی از پلی آمید 12 - قطعه -پلی تترا متیلن گلیکول افزایش مقدار گزینش پذیری جفت گازهای CO2/N2 تا حدود % 244 ، He/N2 تا حدود % 20 و CO2/He تا حدود % 103 مشاهده شد. داده های تجربی تراوایی غشاهای آمیخته ای با داده های تراوایی محاسبه شده بر اساس مدل لگاریتمی افزایشی بهبود یافته، مقایسه شد.

جداسازی گاز،غشا، تراوایی،پلی یورتان- پلی دی متیل سیلوکسان،پلی آمید 12 - قطعه-پلی تترامتیلن گلیکول