اثر شبکه سازهای دوگانه بر غلیظ کننده های پلی آکریلاتی جدید سنتز شده به روش پلیمرشدن رسوبی

در این پژوهش، پلی آکریلیک اسید شبکه ای شده با دو نوع شبکه ساز به طور هم زمان (شبکه سازدوگانه) به روش پلیمرشدن رسوبی در حلال های آلی تهیه شد. بدین منظور، از شبکه ساز بلندزنجیرپلی اتیلن گلیکول دی آکریلات با وزن مولکولی 400 ( PEGDA-400 ) برای افزایش خاصیت غلیظ کنندگی وشبکه ساز چهارعاملی آکریلاتی د ی(تری متیلول پروپان) تتراآکریلات ( DTMPTA )برای افزایش استحکام ژل استفاده شد. اثر مقادیر مختلف از این دو شبکه ساز بر خواص تورمی، مقدار غلیظ کنندگی ورفتار ریولوژیکی نمونه ها بررسی شد. نمونه سنتز شده با درصد زیاد از شبکه ساز بلندزنجیر، افزایش ظرفیت جذب حلال را نشان داد. مطابق انتظار، مقدار گرانروی بیشتر برای نمونه دارای درصد بیشتری از شبکه ساز بلندزنجیر DT25-PE75 ، مشاهده شد. مقدار چگالی اتصالات عرضی با استفاده از معادله Flory-Rehner(بر اساس مقدار تورم)و نظریه کشسانی - کشسانی (بر اساس مدول ذخیره)محاسبه شد. نمونه دارای درصد بیشتری از شبکه ساز چهارعاملی DT75-PE2 ، مقدارچگالی اتصالات عرضی بیشتری را نشان داد. بررسی های ریولوژیکی برای تعیین خواص استحکام وگرانروی به کار گرفته شد. در این پژوهش، افزایش نسبی مدول ذخیره برای پلیمر سنتز شده با درصد بیشتری از شبکه ساز چهارعاملی به دست آمد. ضریب گرانروی ( m) و شاخص رفتارجریان ( n) با استفاده از معادله نمایی h = mgn-1 محاسبه و برای هر سه نمونه، رفتار مشابه رفتار پلیمر های شبه پلاستیک ( n < 1 )مشاهده شد. گرانروی ظاهری (با گرانروی سنج) و گرانروی ناشی از ریولوژی نشان داد، نمونه سنتز شده با شبکه ساز بلندزنجیر از نظر غلیظ کنندگی نمونه بهتری است.

Keywords:

پلیمرشدن رسوبی , پلی آکریلیک اسید , پلی اتیلن گلیکول دی آکریلات , غلیظ کننده , ریولوژی