مصطفی یحیوی دیزج - گرگان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده مهندسی چوب و کاغذ،
ابوالقاسم خزاعیان - گرگان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده مهندسی چوب و کاغذ،
مهدی مشکور - گرگان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده مهندسی چوب و کاغذ،

نانوکامپوزیت ها به دلیل داشتن خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوب و منحصر به فرد توجه زیادی را در سال های اخیر به خود جلب کرده اند. امروزه، مطالعات گسترده ای روی ساخت نانوکامپوزیت های نوین و کارآمد با استفاده از مواد زیست پایه و زیست تخریب پذیر به عنوان فاز ماتریس و تقویت کننده در حال انجام است. کامپوزیت های هیدروکسی آپاتیت–پلی وینیل الکل به دلیل زیست سازگاری و زیست فعالی برای استفاده در بدن، به طور گسترده در کاربردهای پزشکی و به ویژه بازسازی استخوان استفاده می شوند. بنابراین هدف از این پژوهش، ساخت نانوکامپوزیت هیبرید پلی وینیل الکل نانوالیاف سلولوز هیدروکسی آپاتیت و بررسی خواص آن است. درصد وزنی هر یک از اجزای سازنده در فرمول بندی نهایی و نیز زمان فراصوت دهی به عنوان عوامل متغیر اثرگذار بر خواص فیزیکی و مکانیکی بررسی شد. استحکام کششی و مدول کشسانی نمونه ها به عنوان خواص مکانیکی و مقاومت به انحلال در آب (درصد کاهش وزن)به عنوان خواص فیزیکی ارزیابی شدند. نتایج نشان می دهد، با افزایش درصد وزنی پلی وینیل الکل و نانوالیاف سلولوز و نیز زمان فراصوت دهی، استحکام کششی و مدول کشسانی نمونه ها افزایش یافته و در مقابل مقاومت به انحلال در آب (کاهش وزن) کاهش می یابد. از طرف دیگر، باافزایش مقدار هیدروکسی آپاتیت در فرمول بندی نهایی، مدول کشسانی و نیز مقاومت به انحلال در آب افزایش و استحکام کششی کاهش می یابد. از ریزنگارهای میکروسکوپ الکترونی پویشی برای درک جزییات بیشتر از روابط میان خواص فیزیکی و مکانیکی مشاهده شده و شکل شناسی ساختاری استفاده شد

نانوکامپوزیت هیبرید،هیدروکسی آپاتیت،پلی وینیل الکل،نانوالیاف سلولوز،خواص کششی