ایجاد پلی یورتان گرماسخت متخلخل با استفاده از کربن دی اکسید ابر بحرانی به عنوان ضدحلال

بسیاری از مواد پلیمری متخلخل با وارونگی فاز محلول پلیمری ایجاد می شوند. فرایند جدایی با تبادل حلال-ضدحلال نفوذی در مخلوط های دوتایی، سه تایی و چندتایی شروع می شود. در دهه اخیر،استفاده از گاز کربن دی اکسید ابربحرانی به عنوان ضدحلال به دلیل مزایایی مانند زیست سازگاری خوب، چگالی زیاد (مانند مایع) و نفوذ بسیار زیاد که نسبت به ضدحلال های مایع دارد، مورد توجه قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، از محلول پلیمر-دی متیل فرمامید و گاز کربن دی اکسید به عنوان ضدحلال برای ایجاد ساختار متخلخل پلی یورتان گرماسخت استفاده شده است. اثر زمان درنگ، دمای ریخت هگری و نسبت POL/CE (نسبت زنجیرافزا-پلی ال) بر مشخصه های شکل شناسی وساختاری مانند اندازه و توزیع اندازه سلول ها، ضخامت لایه چگال و مقدار تخلخل بررسیشد. براساس نتایج، حداقل زمان درنگ مناسب برای دستیابی به ساختاری یک دست 120 minمعین شد. دمای ریخته گری نیز سازوکار جدایی فاز و لایه چگال را تحت تاثیر قرار داد. مشاهده شد، با تغییر دمای ریخته گری از 55°C به 35°C ، ضخامت لایه چگال از 77/6 μm به 43/1 μmتغییر کرد. با تغییر نسبت POL/CE خواص ترمودینامیکی و سینتیکی سامانه تحت تاثیر قرارگرفت. کاهش نسبت POL/CE باعث شد تا اندازه سلول ها کوچک تر و یکنواخت تر شود و مقدارتخلخل افزایش یابد. با کاهش نسبت POL/CE از 2 به 25 / 0، میانگین اندازه سلول ها از 6/3 μm به 3 μm کاهش یافت.

Keywords:

وارونگی فاز , پلی یورتان گرماسخت , توزیع اندازه سلول ها و منافذ , هسته گذاری و رشد , جدایی اسپینودال