کنترل ساختار اسفنج در سامانه پلی استیرن-نانوسیلیکا- کربن دی اکسید: اثر دما و نانوذرات

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 467

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-29-1_002

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

Abstract:

هدف اصلی این پژوهش، بررسی سازوکار اثر دما و نانوذرات بر ساختار اساسی اسفنج پلی استیرن برای دستیابی به کنترل دقیق تر ساختار آن است. بدین منظور، پس از مرور مطالعات پیشین، با ارایه وتبیین نظریه هسته گذاری کلاسیک، پیش زمینه نظری واکاوی شد. سپس، تولید اسفنج در زمینه پلی استیرن و نانوسیلیکای کروی در مجاورت گاز کربن دی اکسید انجام شد. فرایند تولید اسفنج در دستگاهی با کارایی در دما و فشار زیاد، کاهش آنی فشار و سرعت پایدارسازی زیاد انجام شد. دمای تولید اسفنج، اندازه و مقدار نانوذرات و نیز خواص سطحی آن از مهم ترین عوامل اثرگذار بر خواصاسفنج هستند که در این مقاله بررسی شدند. افزایش دمای اسفنج سازی بر تشکیل هسته های اولیه ورشد سلو لها اثرگذار است. برایند این دو اثر، ساختار نهایی اسفنج را معین می کند. وقتی دما از 90°Cبه 180°C تغییر کرد، با ازدیاد هزار برابری، چگالی سلول اسفنج پلی استیرن به 2/20×1012 cell/cm3افزایش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد، وجود مقدار کمی نانوسیلیکا در افزایش چگالی سلول وکاهش اندازه سلول اثر بسزایی دارد. همچنین، افزایش غلظت نانوذرات این اثر بخشی را افزایش داد.افزون بر این، کیفیت و ساختار اسفنج نانوکامپوزیتی نسبت به اسفنج پلی استیرنی بهبود می یابد. با افزایش اندازه نانوسیلیکا از 12 nm به 40 nm مقدار چگالی سلول از 3/3×109 cell/cm3 به 1/78×109 cell/cm3کاهش یافت. همچنین اصلاح سطحی نانوسیلیکا با تری اتوکسی سیلان افزون بر بهبود پراکنش نانوذرات باعث افزایش چگالی سلول شد. بازده نانوسیلیکا در افزایش چگالی سلول پس از اصلاح سطحی حدود دوبرابر افزایش یافت.

Authors

محمد آکو

تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی، بخش مهندسی شیمی،گروه پلیمر،

محمدحسین نویدفامیلی

تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی، بخش مهندسی شیمی،گروه پلیمر،

سید اسماعیل زکیان

تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی، بخش مهندسی شیمی،گروه پلیمر،