اثر برهم کنش ترپلیمر کاتیونی در الگوی محلول غلیظ باآب دانه های آنیونی: تغییرات شکل شناسی و اندازه ذرات آب دانه ای

برهم کنش میان پلی الکترولیت ها و ذرات آب دانه ای دارای بار مخالف اثرها و کاربردهای مهمی دردارورسانی یا ژن درمانی دارند. تشکیل ساختارهای آب دانه ای به وسیله 2-(پروپیل کرباموییل)ترفتالیک اسید هپتاایزوبوتیل POSS ( POSS DCA ) در سامانه حلال استون، اتانول و 1-پروپانول قبلا اثبات شده است. پلی(دی متیل آمینواتیل متاکریلات- بوتیل متاکریلات- متیل متاکریلات) ترپلیمرکاتیونی اتفاقی با قابلیت خودگردهمایی در سامانه حلال یاد شده است. در این پژوهش، محلول هایغلیظ (% 56 وزنی) از ترپلیمر در سامانه حلال حاوی غلظت های 23 و 34 mM از POSS DCA دردو حالت فراصوت دهی شده و نشده ساخته شدند. مطالعه تغییر اندازه ذره و شکل شناسی ذرات آب دانه ای POSS DCA در اثر برهم کنش با ترپلیمر با آزمون میکروسکوپی نیروی اتمی ( AFM)انجام شد. تماس ترپلیمر با ذرات آبدانه ای فراصوت دهی نشده با قطر متوسط حدود 4/5 μm درمحلول POSS DCA 23 mM باعث از بین رفتن ذرات شد. این یافته به وسیله آزمون ریولوژی تایید شد. برهم کنش ترپلیمر با ذرات آب دانه ای مشابه در محلول 34 mM به تغییرشکل ذرات ازکروی به بیضوی و کاهش قطر متوسط آن ها (از حدود 4/5 μm به کمتر از 700 nm )منجر شد.برهم کنش ترپلیمر با ساختارهای لایه ای نامنظم و تجمع یافته در ریزنگاشت مربوط به محلول پلیمری تهیه شده در مجاورت ذرات آب دانه ای فراصوت دهی شده (در غلظت 34 mM ) مشاهدهشدند. نتایج حاصل براساس خودگردهمایی زنجیرهای ترپلیمر و سازوکارهای پوسته برداری ازذرات آب دانه ای به وسیله زنجیر های پلی الکترولیت و نیز نفوذ پلی الکترولیت در دیواره آب دانه هاتوجیه شدند.

Keywords:

ترپلیمر آکریلی , آ ب دانه , محلول غلیظ , شکل شناسی , ریولوژی