علیرضا جمشیدی - دانشجوی دکتری ،جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان
سید هدایت الله نوری - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه اصفهان
معصومه جمشیدی - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه اصفهان
داود جمینی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه اصفهان

تصمیم برای به کارگیری عملیات حفاظتی آب وخاک از سوی کشاورزان یک فرایند تصمیمگیری چندمرحله ای بوده که به عوامل و شرایط مختلفی مرتبط است. هدف از مطالعه حاضر که از نوع توصیفی تحلیلی است، بررسی وسنجش عوامل موثر رفتاری کشاورزان در به کارگیری اقدامات خاک ورزی حفاظتی در دهستان شباب است . جامعه آماری انتخابی این مطالعه شامل همهکشاورزان ساکن در دهستان شباب بوده که در سال زراعی 91-1390 اقدام به کشت گندم کرده اند و از این میان، 187 نفر با استفاده از رابطه کوکران و از طریق روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه هدف انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات میدانی در این مطالعه، پرسش نامه بود که روایی و پایایی آن، بااستفاده از آزمون مقدماتی و از طریق 30 پرسشنامه تایید شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که می توان گندم کاران را بنا بر نمره رفتاری شان به چهار دسته کشاورزان سنتی ( 39/18درصد)، نسبتا سنتی(26/98درصد)، تغییرپذیر ( 20/54 درصد)و کشاورزان صلاحیت دار ( 13/3 درصد) طبقه بندی کرد. همچنین نتایج تحلیل تشخیصی گویای آن است که متغیرهای سن کشاورزان، میزان مالکیت کل زمین ها، درصد درآمد خانوار از بخش کشاورزی و روحیه نوپذیری در مقایسه با دیگر متغیرها، بهتر قادر به پیش بینی طبقه رفتاری کشاورزان است.

تحلیل تشخیصی، حفاظت خاک، شیروان و چرداول، طبقه رفتاری