تبیین پایداری نظام های بهره برداری خرد دهقانی: مورد مطالعه بخش مرکزی شهرستان بویراحمد

به کارگیری بی رویه نهاده های تولیدی به منظور افزایش عملکرد محصول طی دهه های اخیر در نتیجه تخریب محیط زیست از یک سوء و ضرورت استمرار تولید در راستای امنیت غذایی از سوی دیگر، اهمیت توجه به پایداری نظام های بهره برداری را دو چندان کرده است. برهمین اساس هدف مطالعه ی حاضر، تبیین پایداری نظام های بهره برداری خرددهقانی در مناطق روستایی شهرستان بویواحمد بود. برای تعیین حجم نمونه ی آماری، از طریق جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان از میان 33064 خانوار کشاورز ساکن درمنطقه ی مورد مطالعه، حجم نمونه 380 نفر تعیین شدو به روش نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ها انتخاب گردید. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته بود. به منظور سنجش میزان پایداری از شاخص ترکیبی در ابعاد سه گانه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی استفاده شد که وزن هر یک از شاخص ها به روش آنتروپی تعیین گردید. یافته های پژوهش نشان داد که کل نظام بهره برداری خرد دهقانی در مناطق روستایی بخش مرکزی شهرستان بویراحمد در وضعیت نیمه پایدار قرار دارد.افزون بر آن نتایج نشان داد که وضعیت شاخص های پژوهش در بعد اقتصادی ناپایدار است و شاخص های بعد اکولوژیکی و اجتماعی در وضعیت نیمه پایداری قرار دارند. لذا تقویت بنیه اقتصادی بهره برداران می تواند به عنوان یکی از رویکردهای اصلی جهت افزایش سطح پایداری کشاورزی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

خرد دهقانی , شهرستان بویراحمد , کشاورزی پایدار , نظام بهره برداری