عباس صابری نوقابی - دانشجوی دکتری، گروه برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
جواد ساده - دانشیار، گروه برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
حبیب رجبی مشهدی - دانشیار، گروف برق، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

مساله هماهنگی رله های اضافه جریان در شبکه های واقعی و بزرگ با در نظر گرفتن عدم قطعیت های ناشی از تغییر ساختار شبکه و تغییر مکان وقوع خطا به یک مساله بهینه سازی بزرگ با تعداد بسیار زیادی قید تبدیل می گردد. در این مقاله فرمول بندی جدیدی از مساله های هماهنگی رله های اضافه جریان با در نظر گرفتن عدم قطعیت در ساختار شبکه و مکان وقوع خطا ارایه گردیده است. به منظور حل این مساله بهینه سازی شاخص جدیدی جهت شناسایی قیود نامساوی غیرفعال در مساله هماهنگی رله های اضافه جریان ارایه گردیده است. شاخص پیشنهادی برای هر زوج رله به صورت نسبت تغییرات جریان های اتصال کوتاه عبوری از رله اصلی به تغییرات جریان های اتصال کوتاه عبوری از رله پشتیبان تعریف می گردد. از مهمترین ویژگی های شاخص پیشنهادی، مستقل بودن آن از نوع مشخصه رله اضافه جریان و تنظیمات زمان و جریان آن می باشد. براساس این تعریف برای رله های اضافه جریان با مشخصه استاندارد IEC ثابت می شود که شاخص پیشنهدی قادر است فعال یا غیرفعال بودن قیود مساله هماهنگی را بدون حل مساله هماهنگی تعیین کند. نتایج عددی روی دو شبکه 14 شینه و 30 شینه IEEE نشان داده تعداد قیود مساله هماهنگی با در نظر گرفتن عدم قطعیت در ساختار شبکه و مکان خطا به شدت افزایش می یابد اما بخش عمده ای از این قیود به کمک شاخص پیشنهادی قابل حذف یا جایگزینی با دیگر قیود مساله هماهنگی می باشند. نتایج ارایه شده نشان می دهد که تعداد قیود هماهنگی در این دو شبکه با اعمال روش پیشنهادی بیشتر از 90 درصد کاهش یافته است.

هماهنگی بهینه رله های اضافه جریان، کاهش قیود، عدم قطعیت، تغییر ساختار شبکه