جهانی سازی کسب وکارها و مدل خودسازماندهی

در این مقاله با معرفی مختصر مفهوم بینالمللی شدن کسب وکارها و جهانی سازی کسب وکارها ، به بررسی رویکردها و راهکارهای جهانی سازی کسب وکارها تحت مدل خودسازماندهی میپردازیم. در پی اهمیت روزافزون فعالیت شرکتها در بازارهای جهانی وابقای آنها در بازار رقابتی و استفاده از مزایای بازار جهانی، باید به دنبال فرآیندی بود تا از آن طریق شرکتها بتوانند به سوی جهانی سازی پیش روند. یک کسب وکار را هنگامی جهانی مینامیم که همه جهان را در قلمرو فعالیت خود میداند. دیدگاه کارآفرین ومدیرانش تنها به محیطهای محلی، ملی و منطقهای محدود نمیشود بلکه در گستره جهانی میاندیشند، تحلیل میکنند، تصمیم می-گیرند و سیاستگذاری و برنامهریزی مینمایند. به بیان دیگر چنین کسب و کاری سراسر گیتی را گستره تاخت و تاز خود میداند و برای رویارویی با همه فرصتها و تهدیدهای این محیط بزرگ آماده شده است. کارآفرین این کسب وکار در افق دید خود یک بازاربزرگ یعنی بازار جهانی و میلیونها مصرف کننده را میبیند که حق انتخاب آنها به درون مرزهای سیاسی و جغرافیایی محدود نشده ومیتوانند به هزاران کالا یا خدمات که از طرف همه موسسات تجاری و صنعتی عرضه میشود دسترسی داشته باشند. برای جهانی سازی کسب وکارها با یک دنیای پیچیده که از زیر سیستمهای پیچیده فراوانی تشکیل شده، روبرو هستیم. بر عقیده ما درک اصول سیستمهای پیچیده جهت تحلیل جهانی سازی کسب وکارها شرطی لازم است. برای مدل سازی هر رفتار پیچیده، ما میبایست ازاجزاء تشکیل دهندهی جدا از هم آن )زیر سیستمها( و نیز الگوی پیچیدهی خودسازماندهی که از هم برکنش این اجزاء حاصل می آیند، آگاهی داشته باشیم. لازم است موضوع جهانی سازی کسب وکارها را بصورت یک سیستم مطالعه کرد. که برای اینمنظور مدل خودسازماندهی از تیوری پیچیدگی مناسب این هدف میباشد

Keywords:

جهانی سازی کسب و کارها , کارآفرینی بینالمللی , مدل خود سازماندهی , جهانی سازی , کسب و کار